1 ลูกที่ฉลาดรับฟังคำสั่งสอนของพ่อแม่
แต่คนชอบเยาะเย้ยไม่ฟังคำเตือนสติ
2 คนเราอิ่มเอมกับผลดีจากวาจาของตน
แต่คนอสัตย์กระหายหาความโหดร้าย
3 ผู้ที่ระวังปากก็สงวนชีวิตของตน
แต่ผู้ที่พูดพล่อยๆ จะถึงแก่หายนะ
4 คนขี้เกียจกระหายหาแต่ไม่ได้
ส่วนชีวิตของคนขยันมีแต่สมปรารถนา
5 คนชอบธรรมเกลียดคำโกหก
แต่คนชั่วทำให้ตัวเองฉาวโฉ่และอับอายขายหน้า
6 ความชอบธรรมปกป้องทางของคนไร้ที่ติ
แต่ความชั่วร้ายพลิกคว่ำทางของคนบาป
7 บางคนวางท่าร่ำรวยแต่ไม่มีอะไร
แต่บางคนทำทีว่ายากจนแต่กลับมีทรัพย์สมบัติมากมาย
8 ทรัพย์สมบัติอาจใช้เป็นค่าไถ่ชีวิตคน
แต่คนจนไม่เคยถูกข่มขู่เรียกค่าไถ่
9 ความสว่างของคนชอบธรรมส่องแสงสดใส
แต่ประทีปของคนชั่วจะถูกดับไป
10 ความหยิ่งยโสมีแต่นำไปสู่การวิวาท
แต่ปัญญาพบได้ในผู้ที่รับฟังคำแนะนำ
11 เงินทุจริตร่อยหรอลงเรื่อยๆ
แต่ผู้ที่เก็บออมทีละน้อยทำให้เงินเพิ่มพูนขึ้น
12 ความหวังที่ถูกประวิงไว้ทรมานจิตใจคน
แต่ความสมปรารถนาเป็นต้นไม้แห่งชีวิต
13 ผู้ที่ลบหลู่คำสั่งสอนจะได้รับความหายนะ
แต่ผู้ที่ยำเกรงคำบัญชาก็ได้รับบำเหน็จ
14 คำสอนของปราชญ์เป็นน้ำพุแห่งชีวิต
ช่วยให้คนพ้นจากบ่วงความตาย
15 วิจารณญาณที่ดีจะนำไปสู่ความโปรดปราน
แต่ทางของคนอสัตย์นำไปสู่ความพินาศ
16 คนฉลาดหลักแหลมทุกคนมีความรู้เป็นเกราะ
แต่คนโง่เขลาโอ้อวดความโง่ของตน
17 คนส่งข่าวที่ชั่วร้ายจะย่อยยับ
แต่ทูตที่เชื่อถือได้นำการเยียวยามา
18 ผู้ที่ไม่ใส่ใจคำสั่งสอนจะยากจนและอับอาย
แต่ผู้ที่รับฟังคำตักเตือนจะได้รับเกียรติ
19 ความสมปรารถนาเป็นที่ชื่นใจแก่วิญญาณ
ส่วนคนโง่ชิงชังการหันจากความชั่วร้าย
20 คบกับคนฉลาดแล้วจะฉลาด
ข้องแวะกับคนโง่จะพบกับความเลวร้าย
21 เคราะห์ร้ายไล่ตามคนบาป
แต่สิ่งดีเป็นรางวัลของคนชอบธรรม
22 คนดีทิ้งมรดกไว้ให้ลูกหลาน
แต่คนบาปสะสมทรัพย์สมบัติไว้ให้คนชอบธรรม
23 ที่นาที่ไม่ได้ไถหว่านยังให้พืชผลแก่คนยากจน
แต่ความอยุติธรรมกวาดเอาไปหมด
24 ผู้ที่ไม่ยอมใช้ไม้เรียวก็เกลียดชังลูกของตน
แต่ผู้ที่รักลูกก็ใส่ใจอบรมสั่งสอนเขา
25 คนชอบธรรมได้กินจนหนำใจ
แต่คนชั่วหิวจนท้องกิ่ว
—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/PRO/13-5be2ae50ff536d606aa4aede8f386fa3.mp3?version_id=179—