บทคร่ำครวญแด่ไทระ
1 พระดำรัสจากองค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า
2 “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงคร่ำครวญเกี่ยวกับเมืองไทระ
3 จงกล่าวแก่ไทระซึ่งตั้งอยู่ที่ทางออกสู่ทะเล นครวาณิชแห่งชนชาติทั้งหลายตามแผ่นดินชายฝั่งว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า
“ ‘ไทระเอ๋ย เจ้ากล่าวว่า
“เรางามพร้อม”
4 เจ้าขยายอาณาจักรออกไปในท้องทะเล
เหล่าผู้สร้างเจ้าทำให้เจ้างามสมบูรณ์แบบ
5 เจ้าเปรียบเหมือนเรือใหญ่ลำหนึ่ง
ไม้กระดานทั้งสิ้นของเจ้าได้จากต้นสนแห่งเสนีร์
เขานำไม้สนซีดาร์มาจากเลบานอน
เพื่อทำเป็นเสากระโดงให้เจ้า
6 พวกเขาทำกรรเชียงของเจ้า
จากไม้โอ๊กแห่งบาชาน
ทำดาดฟ้าเรือของเจ้า
ด้วยไม้สนไซเปรสจากชายฝั่งทะเลไซปรัสแล้วฝังด้วยงาช้าง
7 ใบเรือของเจ้าทำด้วยผ้าลินินปักจากอียิปต์
และใช้เป็นธงของเจ้าด้วย
กันสาดของเจ้าเป็นผ้าสีน้ำเงินและสีม่วง
จากชายฝั่งแห่งเอลีชาห์
8 ชาวไซดอนและชาวอารวัดเป็นฝีพายให้เจ้า
ไทระเอ๋ย ผู้เชี่ยวชาญการเดินเรือมาเป็นลูกเรือให้เจ้า
9 ช่างผู้ชำนาญจากเมืองเกบาลอยู่ประจำเรือ
มาเป็นช่างประจำคอยดูแลรักษาเรือของเจ้า
เรือเดินทะเลทั้งสิ้นพร้อมลูกเรือ
มาค้าขายแลกเปลี่ยนสินค้ากับเจ้า
10 “ ‘ชาวเปอร์เซีย ชาวลิเดียและชาวพูต
เป็นทหารในกองทัพของเจ้า
เขาแขวนโล่และหมวกเกราะที่กำแพงของเจ้า
ทำให้เจ้าดูงามสง่า
11 ชาวอารวัดและชาวเฮเลค
ประจำการที่กำแพงของเจ้าทุกด้าน
ชาวกัมมาด
อยู่ในหอรบของเจ้า
พวกเขาแขวนโล่ไว้รอบกำแพงของเจ้า
ทำให้เจ้าสง่างามสมบูรณ์แบบ
12 “ ‘ชาวทารชิชไปมาค้าขายกับเจ้า เพราะเจ้ามีสินค้ามากมายหลายชนิด เขานำเงิน เหล็ก ดีบุก และตะกั่วมาแลกกับสินค้าของเจ้า
13 “ ‘ชาวกรีก ชาวทูบัล และชาวเมเชคค้าขายกับเจ้า เขาเอาทาสและเครื่องทองสัมฤทธิ์มาแลกกับผลิตผลของเจ้า
14 “ ‘ชาวเบธโทการมาห์ เอาม้า ม้าศึก และล่อมาแลกกับสินค้าของเจ้า
15 “ ‘ชาวโรดส์ค้าขายกับเจ้า ดินแดนชายฝั่งทะเลทั้งหลายเป็นลูกค้าของเจ้า พวกเขานำงาช้างและไม้มะเกลือมาเป็นค่าสินค้า
16 “ ‘ชาวอารัมติดต่อค้าขายกับเจ้า เพราะเจ้ามีสินค้าหลากชนิด เขานำพลอยขี้นกการเวก ผ้าสีม่วง ผ้าปัก ผ้าลินินเนื้อดี หินปะการัง และทับทิมมาแลกกับสินค้าของเจ้า
17 “ ‘ชาวยูดาห์และชาวอิสราเอลค้าขายกับเจ้า นำข้าวสาลีจากเมืองมินนิท ขนมน้ำผึ้ง น้ำมัน และขี้ผึ้งมาแลกกับสินค้าของเจ้า
18 “ ‘ชาวดามัสกัสนำเหล้าองุ่นจากเมืองเฮลโบนและขนแกะจากเมืองศาฮาร์มาค้าขายกับเจ้า เพราะเจ้ามีผลผลิตและสินค้าหลากชนิด
19 “ ‘ชาวดานและชาวกรีกจากเมืองอุซาลซื้อขายกับเจ้า เขานำเหล็กหล่อ อบเชย และเครื่องเทศมาแลกกับสินค้าของเจ้า
20 “ ‘ชาวเดดานค้าขายผ้ารองอานม้ากับเจ้า
21 “ ‘ชาวอาระเบียและเจ้านายทั้งปวงแห่งเคดาร์เป็นลูกค้าของเจ้า พวกเขานำลูกแกะ แกะผู้ และแพะมาแลกเปลี่ยนสินค้าของเจ้า
22 “ ‘พ่อค้าแห่งเชบาและราอามาห์ค้าขายกับเจ้า เขานำเครื่องเทศชั้นเยี่ยมทุกชนิดและอัญมณีกับทองคำมาแลกสินค้าของเจ้า
23 “ ‘ชาวฮาราน ชาวคานเนห์ ชาวเอเดน พ่อค้าเชบา ชาวอัสชูร์ และชาวคิลมาดค้าขายกับเจ้า
24 พวกเขานำเสื้อผ้าสวยงาม ผ้าสีน้ำเงิน ผ้าปัก พรมหลากสีทำด้วยเกลียวเชือกมัดอย่างแน่นหนามาค้าขายในตลาดของเจ้า
25 “ ‘บรรดาเรือแห่งทารชิช
เป็นพาหนะบรรทุกสินค้าของเจ้า
เจ้ามีสินค้าเก็บไว้เต็มคลังของเจ้า
ที่ใจกลางทะเล
26 พลกรรเชียงพาเจ้าออกไป
กลางทะเลใหญ่
แต่ลมตะวันออกจะซัดเจ้าให้อับปาง
ที่ใจกลางทะเล
27 ทรัพย์สมบัติ สินค้า ผลผลิต
นักเดินเรือ กะลาสี ช่างประจำเรือ
นายวาณิช ทหารทั้งปวงของเจ้า
ตลอดจนทุกคนที่อยู่ในเรือ
จะจมดิ่งลงสู่ใจกลางทะเล
ในวันที่เรือของเจ้าอับปาง
28 ชายฝั่งทะเลจะสั่นสะท้าน
เมื่อลูกเรือของเจ้าส่งเสียงร้อง
29 บรรดาผู้ถือกรรเชียง
จะสละเรือ
นักเดินเรือและลูกเรือทั้งหลาย
จะยืนอยู่ที่ชายฝั่ง
30 พวกเขาจะส่งเสียงร่ำไห้
ขมขื่นอาลัยเจ้า
พวกเขาจะโปรยฝุ่นใส่ศีรษะ
และเกลือกกลิ้งในกองขี้เถ้า
31 พวกเขาจะโกนผมไว้ทุกข์ให้เจ้า
และสวมเสื้อผ้ากระสอบ
พวกเขาจะร่ำไห้ให้เจ้าด้วยความทุกข์ทรมานในวิญญาณ
และคร่ำครวญด้วยความขมขื่น
32 ขณะร่ำไห้และคร่ำครวญเรื่องเจ้า
พวกเขาจะคร่ำครวญเกี่ยวกับเจ้าว่า
“มีใครหรือที่เคยถูกทำลายราบคาบเหมือนไทระ
ที่นิ่งเงียบอยู่ก้นทะเล?”
33 เมื่อเจ้านำสินค้าออกสู่ทะเล
เจ้าทำให้ชนหลายชาติพอใจ
เจ้าทำให้บรรดากษัตริย์ของโลกร่ำรวย
ด้วยทรัพย์สินมั่งคั่งและสินค้าของเจ้า
34 บัดนี้เจ้าเหมือนเรือที่แตก
อยู่ในทะเลลึก
สินค้าและลูกเรือทั้งปวงของเจ้า
จมลงไปพร้อมกับเจ้า
35 ชาวดินแดนชายฝั่งทะเลตกตะลึง
ในชะตากรรมอันเลวร้ายของเจ้า
กษัตริย์ทั้งหลายของพวกเขาสั่นสะท้านด้วยความสยดสยอง
ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความหวาดกลัว
36 พ่อค้าวาณิชของชนชาติต่างๆ รู้สึกว่าเรื่องของเจ้านั้นเหลือเชื่อ
เจ้ามาถึงจุดจบอันน่าสยดสยอง
และไม่มีเจ้าอีกต่อไป’ ”
—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/EZK/27-b4140605da3397776cb6f9dd0d50f027.mp3?version_id=179—