ผู้รับใช้ขององค์พระผู้เป็นเจ้า
1 “นี่คือผู้รับใช้ของเรา ซึ่งเราเชิดชู
ผู้ที่เราเลือกสรรไว้ ซึ่งเราชื่นชม
เราจะส่งวิญญาณของเราลงมาเหนือเขา
และเขาจะนำความยุติธรรมไปถึงบรรดาประชาชาติ
2 เขาจะไม่ตะโกนหรือส่งเสียงร้อง
ไม่ส่งเสียงดังกลางถนน
3 ไม้อ้อช้ำแล้ว เขาจะไม่หัก
ไส้ตะเกียงที่ริบหรี่ เขาจะไม่ดับ
เขาจะนำความยุติธรรมมาอย่างซื่อสัตย์
4 เขาจะไม่สะดุดหรือท้อถอย
จนกว่าจะได้สถาปนาความยุติธรรมขึ้นในโลก
หมู่เกาะจะฝากความหวังไว้ที่บทบัญญัติของเขา”
5 นี่คือพระดำรัสของพระเจ้าพระยาห์เวห์
พระองค์ผู้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และคลี่มันออก
ผู้ทรงแผ่แผ่นดินโลกและสรรพสิ่งที่บังเกิดจากโลก
ผู้ประทานลมปราณแก่มนุษย์
และประทานชีวิตแก่ทุกคนในโลก
6 “เรา พระยาห์เวห์ ได้เรียกเจ้ามาด้วยความชอบธรรม
เราจะจับมือเจ้าไว้
เราจะคุ้มครองเจ้า
และทำให้เจ้าเป็นพันธสัญญาสำหรับเหล่าประชากร
และเป็นแสงสว่างแก่บรรดาชนต่างชาติ
7 ให้เบิกตาของคนตาบอด
ปลดปล่อยเชลยจากคุก
และช่วยนำผู้ที่นั่งอยู่ในความมืดออกจากที่คุมขัง
8 “เราคือพระยาห์เวห์ นี่เป็นนามของเรา!
เกียรติสิริของเรา เราจะไม่ยกให้ใครอื่น
และคำสรรเสริญยกย่องของเรา เราจะไม่ให้แก่รูปเคารพต่างๆ
9 ดูเถิด สิ่งที่เราลั่นวาจาไว้ตั้งแต่แรกได้เกิดขึ้นแล้ว
และเราประกาศสิ่งใหม่ๆ
ตั้งแต่สิ่งเหล่านั้นยังไม่เกิดขึ้น
เราก็ประกาศแก่พวกเจ้าทั้งหลายแล้ว”
เพลงสรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้า
10 จงร้องเพลงบทใหม่ถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า
จงสรรเสริญพระองค์จากสุดปลายแผ่นดินโลก
ท่านผู้ไปยังทะเล และสรรพสิ่งในทะเล
เกาะแก่งทั้งหลาย และคนทั้งปวงผู้อาศัยอยู่ที่นั่น
11 ถิ่นกันดารและเมืองต่างๆ จงเปล่งเสียง
ถิ่นฐานทั้งหลายที่ชาวเคดาร์อาศัยอยู่จงชื่นบาน
ชาวเสลาจงร้องเพลงเบิกบาน
ให้พวกเขาโห่ร้องจากยอดเขา
12 ให้พวกเขาถวายพระเกียรติสิริแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า
และเปล่งเสียงสรรเสริญพระองค์ในเกาะแก่งทั้งหลาย
13 องค์พระผู้เป็นเจ้าจะเสด็จมาเยี่ยงบุรุษผู้เกรียงไกร
พระองค์ทรงกระตือรือร้นเฉกเช่นนักรบ
ทรงโห่ร้องเอาชัย
และพิชิตเหล่าศัตรูของพระองค์
14 “เรานิ่งอั้นไว้นานแล้ว
เราเงียบอยู่และสะกดใจไว้
แต่บัดนี้ เราร้องออกมาดั่งหญิงคลอดลูก
เราหายใจถี่และหอบ
15 เราจะทำลายภูเขาและเนินเขาต่างๆ
ให้พืชพันธุ์ทั้งหลายในที่เหล่านั้นเหี่ยวแห้ง
เราจะทำให้แม่น้ำกลายเป็นเกาะ
และให้สระทั้งหลายแห้งเหือด
16 เราจะนำคนตาบอดไปตามทางที่พวกเขาไม่รู้จัก
เราจะพาพวกเขาไปตามเส้นทางที่พวกเขาไม่คุ้นเคย
เราจะเปลี่ยนความมืดให้เป็นความสว่างต่อหน้าพวกเขา
และทำที่ขรุขระให้ราบเรียบ
เราจะทำสิ่งเหล่านี้
เราจะไม่ทอดทิ้งเขาเลย
17 ส่วนบรรดาผู้ที่วางใจในรูปเคารพ
ผู้ที่พูดกับเทวรูปว่า ‘ท่านเป็นเทพเจ้าของเรา’
เราจะทำให้เขาหันกลับไปอย่างน่าอัปยศอดสูที่สุด
อิสราเอลตาบอดหูหนวก
18 “ฟังเถิด คนหูหนวกเอ๋ย
มองเถิด คนตาบอดเอ๋ย และจงเห็น!
19 ใครเล่าตาบอดนอกจากผู้รับใช้ของเรา?
ใครเล่าหูหนวกเหมือนผู้สื่อสารที่เราส่งไป?
ใครเล่าตาบอดเหมือนผู้ที่ถวายตัวต่อเรา?
ใครเล่าตาบอดเหมือนผู้รับใช้ขององค์พระผู้เป็นเจ้า?
20 เจ้าได้เห็นหลายสิ่งหลายอย่าง แต่ไม่ใส่ใจ
หูเจ้าเปิดกว้าง แต่ไม่ได้ยินอะไร”
21 องค์พระผู้เป็นเจ้าพอพระทัย
ที่จะทำให้บทบัญญัติของพระองค์ยิ่งใหญ่และมีเกียรติ
เพื่อเห็นแก่ความชอบธรรมของพระองค์
22 แต่นี่เป็นชนชาติที่ถูกปล้นและตกเป็นเชลย
พวกเขาล้วนตกอยู่ในหลุมพราง
หรือหลบซ่อนอยู่ในคุก
พวกเขาถูกปล้น
โดยไม่มีใครช่วย
พวกเขาตกเป็นเชลย
โดยไม่มีใครพูดว่า “ปล่อยพวกเขากลับไป”
23 ใครบ้างในพวกท่านจะรับฟังเรื่องนี้
หรือใส่ใจกับอนาคตที่จะมาถึง?
24 ใครเล่ายอมให้ยาโคบตกเป็นเชลย
และให้อิสราเอลถูกปล้น?
ไม่ใช่องค์พระผู้เป็นเจ้า
ผู้ซึ่งพวกเราทำบาปต่อพระองค์หรอกหรือ?
เพราะพวกเขาไม่ทำตามวิถีทางของพระองค์
ไม่เชื่อฟังบทบัญญัติของพระองค์
25 ดังนั้นพระองค์จึงทรงระบายพระพิโรธอันรุนแรง
คือสงครามอันดุเดือดให้ตกแก่เขา
ให้เขาตกอยู่ในเปลวไฟ แต่เขาก็ยังไม่เข้าใจ
ไฟเผาผลาญเขา แต่เขาก็ไม่ใส่ใจ
—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/ISA/42-b8956ecd0d37c8ce0b9f7258d6ad99f6.mp3?version_id=179—