Category: อาโมส

1 ถ้อยคำของอาโมส คนเลี้ยงแกะคนหนึ่งในเทโคอา สิ่งที่อาโมสได้เห็นเกี่ยวกับอิสราเอลสองปีก่อนที่จะเกิดแผ่นดินไหว เมื่อครั้งอุสซียาห์เป็นกษัตริย์ยูดาห์ และเยโรโบอัมบุตรเยโฮอาชเป็นกษัตริย์อิสราเอล

2 อาโมสกล่าวว่า

“องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเปล่งพระสุรเสียงกึกก้องจากศิโยน

ทรงเปล่งพระสุรเสียงจากเยรูซาเล็ม

แล้วทุ่งหญ้าของคนเลี้ยงแกะก็เหี่ยวเฉา

และยอดเขาคารเมลก็เหี่ยวแห้งไป”

คำพิพากษาบรรดาเพื่อนบ้านของอิสราเอล

3 องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

“เนื่องจากดามัสกัสทำบาปซ้ำแล้วซ้ำเล่าสามสี่ครั้ง

เราจึงไม่หายโกรธ

เพราะมันนวดกิเลอาดด้วยเลื่อน

ซึ่งมีฟันเป็นเหล็ก

4 เราจะส่งไฟมายังบ้านของฮาซาเอล

ซึ่งจะเผาผลาญป้อมต่างๆ ของเบนฮาดัด

5 เราจะทลายประตูเมืองดามัสกัส

เราจะทำลายล้างกษัตริย์ซึ่งอยู่ในหุบเขาอาเวน

และทำลายผู้ถือคทาในเบธเอเดน

ชาวอารัมจะถูกกวาดต้อนไปเป็นเชลยที่เมืองคีร์”

องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น

6 องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

“เนื่องจากกาซาทำบาปซ้ำแล้วซ้ำเล่าสามสี่ครั้ง

เราจึงไม่หายโกรธ

เพราะเขากวาดต้อนคนทั้งชุมชนไปเป็นเชลย

และขายให้แก่เอโดม

7 เราจะส่งไฟมายังกำแพงเมืองกาซา

ซึ่งจะเผาผลาญป้อมต่างๆ ของมัน

8 เราจะทำลายกษัตริย์แห่งอัชโดด

และทำลายผู้ถือคทาในอัชเคโลน

เราจะตวัดมือฟาดเอโครน

จวบจนชาวฟีลิสเตียคนสุดท้ายตายไป”

พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนั้น

9 องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

“เนื่องจากไทระทำบาปซ้ำแล้วซ้ำเล่าสามสี่ครั้ง

เราจึงไม่หายโกรธ

เพราะเขาขายเชลยทั้งชุมชนให้แก่เอโดม

ไม่คำนึงถึงสัญญาไมตรีฉันพี่น้อง

10 เราจะส่งไฟมายังกำแพงเมืองไทระ

ซึ่งจะเผาผลาญป้อมต่างๆ ของมัน”

11 องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

“เนื่องจากเอโดมทำบาปซ้ำแล้วซ้ำเล่าสามสี่ครั้ง

เราจึงไม่หายโกรธ

เพราะเขาถือดาบตามล่าน้องชาย

โดยไม่ปรานี

เพราะโทสะของเขาพลุ่งพล่านอยู่ตลอดเวลา

และเกรี้ยวกราดไม่ได้หยุดหย่อน

12 เราจะส่งไฟมายังเทมาน

ซึ่งจะเผาผลาญป้อมต่างๆ ของโบสราห์”

13 องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

“เนื่องจากอัมโมนทำบาปซ้ำแล้วซ้ำเล่าสามสี่ครั้ง

เราจึงไม่หายโกรธ

เพราะเขาผ่าท้องหญิงมีครรภ์ในกิเลอาด

เพื่อขยายเขตแดน

14 เราจะส่งไฟลงมายังกำแพงเมืองรับบาห์

ซึ่งจะเผาผลาญป้อมต่างๆ ของมัน

ท่ามกลางเสียงโห่ร้องคะนองศึกในวันสงคราม

ท่ามกลางสายลมปั่นป่วนในวันที่มีพายุจัด

15 กษัตริย์ของอัมโมนกับเหล่าข้าราชบริพาร

จะตกเป็นเชลย”

องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/AMO/1-12d629611a360231913934ce258cbae2.mp3?version_id=179—

1 องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

“เนื่องจากโมอับทำบาปซ้ำแล้วซ้ำเล่าสามสี่ครั้ง

เราจึงไม่หายโกรธ

เพราะเขาเผากระดูกกษัตริย์เอโดม

ราวกับจะให้เป็นปูน

2 เราจะส่งไฟมายังโมอับ

ซึ่งจะเผาผลาญป้อมต่างๆ ของเคริโอท

โมอับจะล่มจมท่ามกลางความโกลาหลวุ่นวาย

ท่ามกลางเสียงโห่ร้องออกศึกและเสียงแตรดังสนั่น

3 เราจะทำลายผู้ปกครอง

และฆ่าบรรดาข้าราชบริพารไปพร้อมกับเขาด้วย”

องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น

4 องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

“เนื่องจากยูดาห์ทำบาปซ้ำแล้วซ้ำเล่าสามสี่ครั้ง

เราจึงไม่หายโกรธ

เพราะเขาละทิ้งบทบัญญัติขององค์พระผู้เป็นเจ้า

และไม่ได้ประพฤติตามกฎหมายของพระองค์

เพราะพระเท็จเทียมทั้งหลายได้ชักนำพวกเขาให้หลงเตลิดไป

บรรดาพระซึ่งบรรพบุรุษของเขาหลงตามไป

5 เราจะส่งไฟมายังยูดาห์

ซึ่งจะเผาผลาญป้อมต่างๆ ของเยรูซาเล็ม”

คำพิพากษาอิสราเอล

6 องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

“เนื่องจากอิสราเอลทำบาปซ้ำแล้วซ้ำเล่าสามสี่ครั้ง

เราจึงไม่หายโกรธ

เขาขายผู้ชอบธรรมแลกกับเงิน

และขายคนขัดสนแลกกับรองเท้าคู่เดียว

7 เขาเหยียบย่ำศีรษะของผู้ยากไร้

เหมือนเดินย่ำฝุ่น

และไม่ยอมให้ความยุติธรรมแก่ผู้ถูกกดขี่

พ่อลูกเข้าหาผู้หญิงคนเดียวกัน

เป็นเหตุให้นามอันศักดิ์สิทธิ์ของเราถูกลบหลู่ดูหมิ่น

8 เขาเอนตัวลงนอนข้างแท่นบูชาทุกแท่น

สวมเสื้อผ้าที่ยึดมาเป็นของประกัน

และเขาดื่มเหล้าองุ่นซึ่งยึดมาเป็นค่าปรับ

ในวิหารพระของเขา

9 “เราได้ทำลายชาวอาโมไรต์ต่อหน้าเขา

ทั้งๆ ที่อาโมไรต์สูงตระหง่านเหมือนสนซีดาร์

และแข็งแกร่งเหมือนต้นโอ๊ก

เราทำลายผลซึ่งอยู่ข้างบน

และรากเหง้าซึ่งอยู่ข้างล่าง

10 เราพาเจ้าออกมาจากอียิปต์

และนำเจ้าผ่านถิ่นกันดารตลอดสี่สิบปี

เพื่อยกดินแดนของชาวอาโมไรต์ให้แก่เจ้า

11 “ทั้งเราได้ตั้งบุตรชายบางคนของพวกเจ้าให้เป็นผู้เผยพระวจนะ

และเลือกสรรคนหนุ่มบางคนของพวกเจ้าให้เป็นนาศีร์

นี่เป็นความจริงไม่ใช่หรือ ประชากรอิสราเอลเอ๋ย?”

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

12 “แต่เจ้าก็บังคับให้นาศีร์ดื่มเหล้าองุ่น

และสั่งผู้เผยพระวจนะไม่ให้เผยพระวจนะ

13 “ฉะนั้นบัดนี้เราจะขยี้เจ้า

เหมือนเกวียนที่บรรทุกข้าวเต็มบดขยี้

14 คนที่ว่องไวจะหนีไม่พ้น

คนที่แข็งแรงจะไม่อาจฮึดสู้

และนักรบก็จะเอาชีวิตไม่รอด

15 พลธนูจะไม่อาจยืนหยัดอยู่ได้

ทหารราบจะหนีไปไม่พ้น

และพลม้าจะเอาชีวิตไม่รอด

16 แม้แต่นักรบกล้าหาญที่สุด

ก็จะหนีตัวล่อนจ้อนไปในวันนั้น”

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/AMO/2-9ac2b96d2f2862df8acf788d062c4491.mp3?version_id=179—

เรียกพยานมากล่าวโทษอิสราเอล

1 ประชากรอิสราเอลเอ๋ย จงฟังพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้าที่ต่อว่าพวกเจ้า ต่อว่าครอบครัวทั้งหมดที่เรานำออกมาจากอียิปต์ ความว่า

2 “เจ้าเท่านั้นที่เราได้เลือกสรรไว้

จากเผ่าพันธุ์ทั้งปวงในโลก

ฉะนั้นเราจะลงโทษเจ้า

เนื่องด้วยบาปทั้งสิ้นของเจ้า”

3 สองคนจะเดินไปด้วยกันได้หรือ?

หากทั้งคู่ไม่ได้ตกลงกันไว้ก่อน

4 เมื่อสิงโตล่าเหยื่อไม่ได้

มันจะคำรามลั่นป่าหรือ?

เมื่อมันจับสัตว์อะไรไม่ได้

มันจะร้องครวญครางอยู่ในถ้ำหรือ?

5 เมื่อไม่ได้วางเหยื่อล่อไว้

นกจะตกลงในกับดักซึ่งวางอยู่ที่พื้นดินได้หรือ?

หากไม่มีอะไรไปติด

กับดักจะลั่นขึ้นได้หรือ?

6 เมื่อเสียงแตรดังขึ้นในเมือง

ผู้คนจะไม่ตกใจหรือ?

เมื่อเกิดภัยพิบัติในเมืองใด

องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้ทรงเป็นผู้บันดาลหรือ?

7 แน่ทีเดียว พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตจะไม่ทรงกระทำสิ่งใด

โดยไม่เปิดเผยแผนการของพระองค์

ให้บรรดาผู้เผยพระวจนะซึ่งเป็นผู้รับใช้ของพระองค์ได้รู้

8 เมื่อสิงโตคำราม

ใครบ้างจะไม่กลัว?

เมื่อพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสแล้ว

ใครเล่าจะไม่เผยพระวจนะ?

9 จงป่าวร้องแก่ป้อมแห่งอัชโดด

และแก่ป้อมแห่งอียิปต์ว่า

“จงมาชุมนุมกันบนภูเขาของสะมาเรีย

มาดูความโกลาหลวุ่นวายในเมืองนั้น

และดูการกดขี่ข่มเหงท่ามกลางประชากรของเมืองนั้น”

10 องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “บรรดาผู้สะสมของริบของปล้นไว้ในป้อมต่างๆ

ไม่รู้จักทำสิ่งที่ถูกต้อง”

11 ฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสว่า

“ศัตรูจะมาล้างผลาญแผ่นดินนั้น

เขาจะทลายที่มั่น

และปล้นป้อมปราการต่างๆ ของเจ้า”

12 องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

“เหมือนคนเลี้ยงแกะช่วยแกะออกมาจากปากสิงโต

ได้แค่กระดูกขาสองชิ้นและเศษหูชิ้นเดียวฉันใด

ชาวอิสราเอลจะได้รับการช่วยเหลือแบบเดียวกันฉันนั้น

คือคนเหล่านั้นที่นั่งอยู่บนขอบเตียงของพวกเขา ในสะมาเรีย

และนั่งอยู่บนเก้าอี้ในดามัสกัส”

13 องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์พระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ประกาศว่า “จงฟัง แล้วไปกล่าวโทษพงศ์พันธุ์ยาโคบว่า

14 “ในวันที่เราลงโทษอิสราเอลเพราะบาปทั้งหลายของพวกเขา

เราจะทำลายแท่นบูชาแห่งเบธเอล

เชิงงอนแท่นจะถูกเฉือนออก

และร่วงหล่นลงกับพื้น

15 เราจะทลายตำหนักฤดูหนาว

พร้อมทั้งตำหนักฤดูร้อน

บ้านต่างๆ ที่ตกแต่งด้วยงาช้างจะถูกทำลาย

คฤหาสน์ทั้งหลายจะสูญสิ้นไป”

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/AMO/3-d40a2c90baa5d5d6c225efc2e5c94a54.mp3?version_id=179—

อิสราเอลไม่ได้หันกลับมาหาพระเจ้า

1 ฟังเถิด บรรดาแม่วัวแห่งบาชานบนภูเขาสะมาเรีย

คือพวกผู้หญิงที่กดขี่คนยากไร้และเหยียบย่ำคนขัดสน

คนที่พูดกับสามีว่า “ช่วยเอาเครื่องดื่มมาให้หน่อย!”

2 พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตทรงปฏิญาณโดยความบริสุทธิ์ของพระองค์ว่า

“เวลานั้นจะมาถึงอย่างแน่นอน

เมื่อเจ้าจะถูกลากไปด้วยขอเกี่ยว

พวกสุดท้ายจะถูกลากไปด้วยเบ็ด

3 เจ้าแต่ละคนจะตรงออกไป

ผ่านรอยแตกของกำแพง

และเจ้าจะถูกเหวี่ยงออกไปยังฮารโมน”

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

4 “จงไปยังเบธเอลและทำบาป

จงไปยังกิลกาลและทำบาปยิ่งขึ้นไปอีก

เอาเครื่องบูชาไปถวายทุกเช้า

เอาสิบลดไปถวายทุกสามปี

5 เอาขนมปังใส่เชื้อมาเผาถวายเป็นเครื่องบูชาขอบพระคุณ

และโอ้อวดเครื่องบูชาตามความสมัครใจ

โอ้อวดเข้าไปเถิด อิสราเอลเอ๋ย

ในเมื่อเจ้ารักที่จะทำเช่นนั้น”

พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศดังนั้น

6 “เราให้เจ้าท้องกิ่วไส้แห้งในทุกๆ นคร

ไม่มีอาหารกินในทุกๆ เมือง

ถึงกระนั้นเจ้าก็ไม่ยอมกลับมาหาเรา”

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

7 “เรางดให้ฝนแก่เจ้าด้วย

สามเดือนก่อนถึงฤดูเก็บเกี่ยว

เราให้ฝนตกในเมืองหนึ่ง

แต่ไม่ให้ฝนตกในอีกเมืองหนึ่ง

นาหนึ่งมีฝน

อีกนาไม่มีและข้าวจะเหี่ยวเฉาไป

8 ผู้คนโซซัดโซเซจากเมืองหนึ่งไปอีกเมืองหนึ่งเพื่อหาน้ำ

แต่ก็ได้ไม่พอดื่ม

ถึงกระนั้นเจ้าก็ไม่ยอมกลับมาหาเรา”

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

9 “หลายครั้งที่เราโจมตีไร่นาและสวนองุ่นของเจ้า

ให้พืชผลถูกทำลายและขึ้นรา

มีตั๊กแตนกัดกินต้นมะเดื่อและต้นมะกอกของเจ้า

ถึงกระนั้นเจ้าก็ไม่ยอมกลับมาหาเรา”

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

10 “เราส่งภัยพิบัติต่างๆ มาท่ามกลางพวกเจ้า

เหมือนที่เราทำแก่อียิปต์

เราฆ่าหนุ่มฉกรรจ์ของเจ้าด้วยดาบ

ฆ่าพร้อมกับม้าที่เจ้ายึดมาได้

เราทำให้กลิ่นเหม็นที่ตลบไปทั้งค่ายโชยคลุ้งเข้าจมูกเจ้า

ถึงกระนั้นเจ้าก็ไม่ยอมกลับมาหาเรา”

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

11 “เราคว่ำพวกเจ้าบางคนไป

เหมือนที่เราคว่ำโสโดมและโกโมราห์

เจ้าเหมือนดุ้นฟืนที่ถูกฉวยออกมาจากกองไฟ

ถึงกระนั้นเจ้าก็ไม่ยอมกลับมาหาเรา”

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

12 “ฉะนั้นอิสราเอลเอ๋ย เราจะทำกับเจ้าดังนี้

และเพราะเราจะทำกับเจ้าดังนี้

จงเตรียมตัวพบกับพระเจ้าของเจ้าเถิดอิสราเอลเอ๋ย”

13 พระองค์ผู้ทรงก่อร่างสร้างภูเขา

สร้างลม

และทรงสำแดงพระดำริแก่มนุษย์

พระองค์ผู้ทรงแปรเปลี่ยนรุ่งอรุณให้เป็นความมืดมิด

และทรงดำเนินอยู่บนเบื้องสูงของโลก

พระนามของพระองค์คือพระยาห์เวห์พระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/AMO/4-38757048fc88b6dce290d4602a526ca6.mp3?version_id=179—

คร่ำครวญและเรียกให้กลับใจ

1 พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย จงฟังเถิด เราคร่ำครวญถึงเจ้าดังนี้

2 “อิสราเอลพรหมจารีล้มลงเสียแล้ว

จะไม่ลุกขึ้นมาอีกเลย

ต้องถูกทอดทิ้งในดินแดนของเธอเอง

และไม่มีใครช่วยพยุงขึ้นมาเลย”

3 พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า

“เมืองซึ่งส่งชายฉกรรจ์พันคนออกไปรบเพื่ออิสราเอล

จะเหลือกลับมาเพียงร้อยคน

ที่ส่งออกไปร้อยคน

จะเหลือกลับมาเพียงสิบคนเท่านั้น”

4 องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสแก่พงศ์พันธุ์อิสราเอลว่า

“จงแสวงหาเรา และเจ้าจะมีชีวิตอยู่

5 อย่าแสวงหาเบธเอล

อย่าไปที่กิลกาล

อย่าเดินทางไปยังเบเออร์เชบา

เพราะกิลกาลจะต้องตกเป็นเชลยอย่างแน่นอน

และเบธเอลจะราบเป็นหน้ากลอง”

6 จงแสวงหาองค์พระผู้เป็นเจ้าและเจ้าจะมีชีวิตอยู่

มิฉะนั้นแล้วพระองค์จะทรงกวาดพงศ์พันธุ์โยเซฟไป

เหมือนไฟที่เผาผลาญ

และเบธเอลจะหาใครช่วยดับไฟไม่ได้เลย

7 เจ้าผู้แปรเปลี่ยนความยุติธรรมเป็นความขมขื่น

ผู้เหวี่ยงความชอบธรรมลงกับพื้น

8 (พระองค์ผู้ทรงสร้างดาวลูกไก่และดาวไถ

ผู้ทรงผันแปรความมืดให้กลายเป็นรุ่งอรุณ

และกลางวันให้กลายเป็นกลางคืนมืดมิด

ผู้ทรงเรียกน้ำทะเลมา

และเทน้ำรดผิวโลก

ทรงพระนามว่าพระยาห์เวห์

9 ผู้ทรงกระหน่ำหายนะลงเหนือที่มั่น

และให้เมืองป้อมปราการพังพินาศ)

10 เจ้าเกลียดคนที่ต่อสู้เพื่อความยุติธรรมในศาล

และดูหมิ่นคนที่กล่าวความจริง

11 เจ้าเหยียบย่ำคนยากไร้

และรีดไถเอาเมล็ดข้าวจากเขา

ฉะนั้นถึงแม้เจ้าจะสร้างตึกศิลา

เจ้าก็จะไม่ได้อยู่อาศัย

ถึงแม้เจ้าปลูกสวนองุ่นงอกงาม

เจ้าก็จะไม่ได้ดื่มเหล้าองุ่นนั้น

12 เพราะเรารู้ว่าเจ้าล่วงละเมิดมากมายเพียงใด

และบาปต่างๆ ของเจ้าใหญ่หลวงเพียงใด

เจ้ากดขี่ข่มเหงคนชอบธรรม เจ้ารับสินบน

ทั้งยังกีดกันความยุติธรรมจากคนยากไร้ในศาล

13 ฉะนั้นคนฉลาดก็นิ่งเสียในยามเช่นนี้

เพราะเป็นยุคแห่งความชั่วร้าย

14 จงแสวงหาความดี ไม่ใช่ความชั่ว

แล้วเจ้าจะมีชีวิตอยู่

แล้วพระยาห์เวห์พระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์จะอยู่กับเจ้า

เหมือนที่เจ้าพูดว่าพระองค์ทรงอยู่กับเจ้า

15 จงเกลียดความชั่ว รักความดี

จงผดุงความยุติธรรมในศาล

บางทีพระยาห์เวห์พระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์จะทรงเมตตา

คนที่เหลืออยู่ของโยเซฟ

16 ฉะนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์พระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า

“ทุกถนนจะมีการร่ำไห้

ย่านชุมชนทุกแห่งจะมีเสียงร้องด้วยความทุกข์โศก

เขาจะเรียกชาวนามาร่วมกันร้องไห้

และเรียกคนที่ไว้ทุกข์มารวมกลุ่มกันร้องไห้คร่ำครวญ

17 จะมีการร้องไห้ในสวนองุ่นทุกแห่ง

เพราะเราจะผ่านไปท่ามกลางเจ้า”

องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น

วันแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้า

18 วิบัติแก่เจ้า

ผู้ปรารถนาวันแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้า!

เหตุใดเจ้าจึงปรารถนาวันแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้า?

วันนั้นเป็นวันแห่งความมืด ไม่ใช่ความสว่าง

19 เหมือนคนหนีจากสิงโต

แล้วไปพบหมี

เหมือนเข้าไปในบ้าน

เอามือพิงผนัง

ก็ถูกงูกัดเอา

20 วันแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้าจะเป็นวันมืดมน ไม่ใช่สว่าง

วันนั้นมืดมิด ไม่มีแสงสว่างเลยสักนิดไม่ใช่หรือ?

21 “เราเกลียด เราชิงชังเทศกาลทางศาสนาของเจ้า

เราเอือมการประชุมของพวกเจ้า

22 แม้เจ้าจะนำเครื่องเผาบูชาและเครื่องธัญบูชามาให้

เราก็จะไม่รับ

แม้เจ้านำเครื่องสันติบูชาอย่างดีมาให้

เราก็จะไม่แยแส

23 ยุติเสียงเพลงของเจ้าเถิด!

เราจะไม่ฟังเสียงบรรเลงพิณของเจ้า

24 แต่จงให้ความยุติธรรมหลั่งไหลมาเหมือนแม่น้ำ

ให้ความชอบธรรมเหมือนธารน้ำไหลไม่ขาดสาย

25 “พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย ตลอดสี่สิบปีในถิ่นกันดาร

เจ้าได้ถวายเครื่องบูชาและมอบของถวายแก่เราหรือ?

26 เจ้าตั้งสถานศักดิ์สิทธิ์ของกษัตริย์ของเจ้า

ฐานของรูปเคารพของเจ้า

ดวงดาวของเทพเจ้าของเจ้า

ที่เจ้าทำขึ้นเพื่อตนเอง

27 ฉะนั้นเราจะส่งเจ้าไปเป็นเชลยในดินแดนที่ไกลจากดามัสกัสไปอีก”

องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงพระนามว่าพระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ตรัสดังนั้น

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/AMO/5-be4547d95af674afaa676feee151ff9e.mp3?version_id=179—

วิบัติแก่ผู้ที่ทำตัวเป็นทองไม่รู้ร้อน

1 วิบัติแก่เจ้าผู้ทำตัวเป็นทองไม่รู้ร้อนอยู่ในศิโยน

และแก่เจ้าผู้รู้สึกปลอดภัยบนภูเขาสะมาเรีย

เจ้าผู้มีชื่อเสียงโด่งดังของชาติชั้นนำ

ผู้ซึ่งประชากรอิสราเอลมาหา!

2 จงไปพิเคราะห์ดูคาลเนห์

แล้วไปยังฮามัทเมืองใหญ่

และลงไปยังเมืองกัทในฟีลิสเตีย

อาณาจักรเหล่านั้นดีกว่าอาณาจักรทั้งสองของเจ้าหรือ?

ดินแดนของเขาใหญ่กว่าของเจ้าหรือ?

3 เจ้าเลื่อนวันเลวร้ายออกไป

แต่กลับนำยุคอันน่าสยดสยองเข้ามาใกล้

4 เจ้านอนบนเตียงประดับงาช้าง

และเหยียดกายบนตั่ง

เจ้ากินลูกแกะชั้นดี

และลูกวัวอ้วนพี

5 เจ้าเล่นพิณอย่างเบิกบานใจเหมือนดาวิด

และแต่งเพลงใหม่ๆ สำหรับเครื่องดนตรี

6 เจ้าดื่มเหล้าองุ่นเต็มชาม

และใช้เครื่องชโลมกายชั้นดี

แต่เจ้าไม่ทุกข์โศกในความย่อยยับของโยเซฟ

7 ฉะนั้นเจ้าจะอยู่ในกลุ่มพวกแรกที่ตกเป็นเชลย

การเลี้ยงฉลองและการเอกเขนกของเจ้าจะจบสิ้นลง

องค์พระผู้เป็นเจ้า

8 พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตทรงปฏิญาณโดยอ้างพระองค์เอง พระยาห์เวห์พระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ประกาศว่า

“เราชิงชังความหยิ่งผยองของยาโคบ

และเกลียดป้อมต่างๆ ของเขา

เราจะปล่อยเมืองนี้

และปล่อยทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ในนั้น”

9 หากมีชายสิบคนเหลืออยู่ในบ้านหลังหนึ่ง พวกเขาก็จะตายด้วย

10 และหากมีญาติคนหนึ่งที่จะเผาศพ จะมาแบกศพออกไปนอกบ้าน และถามผู้ที่ยังซ่อนตัวอยู่ที่นั่นว่า “มีใครอยู่กับเจ้าอีกไหม?” และเขาตอบว่า “ไม่มี” แล้วเขาก็จะพูดว่า “เงียบๆ! อย่าให้เราเอ่ยพระนามของพระยาห์เวห์”

11 เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงบัญชาไว้แล้ว

และจะทรงฟาดบ้านหลังใหญ่ให้เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

ฟาดบ้านหลังเล็กให้เป็นเศษเล็กเศษน้อย

12 ม้าวิ่งบนโตรกเขาขรุขระหรือ?

คนใช้วัวไถที่นั่นหรือ?

แต่เจ้าก็เปลี่ยนความยุติธรรมให้เป็นยาพิษ

และเปลี่ยนผลแห่งความชอบธรรมให้กลายเป็นความขมขื่น

13 เจ้าผู้ยินดีในการพิชิตโลเดบาร์และพูดว่า

“เรายึดคารนาอิมไว้ได้ด้วยกำลังของเราเองไม่ใช่หรือ?”

14 เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ประกาศว่า

“พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย

เราจะเรียกชาติหนึ่งมาสู้กับเจ้า

ซึ่งจะกดขี่ข่มเหงเจ้าตลอดทาง

ตั้งแต่เลโบฮามัทถึงหุบเขาอาราบาห์”

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/AMO/6-b3d09fc73fb095cf29d2c1963d57b1df.mp3?version_id=179—

ตั๊กแตน ไฟ และสายดิ่ง

1 พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตทรงสำแดงแก่ข้าพเจ้าดังนี้คือ พระองค์กำลังเตรียมฝูงตั๊กแตนจำนวนมหาศาลให้มาหลังจากเก็บเกี่ยวพืชผลส่วนของกษัตริย์แล้ว ขณะที่ผลผลิตรุ่นที่สองกำลังออกมา

2 เมื่อตั๊กแตนเหล่านั้นกินพืชจนแผ่นดินโล่งเตียน ข้าพเจ้าก็ร้องทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตขอทรงอภัยเถิด! ยาโคบจะอยู่รอดได้อย่างไร? ในเมื่อเขาเล็กกระจ้อยร่อยเพียงนี้!”

3 ดังนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงอดพระทัยไว้

องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “เหตุการณ์นี้จะไม่เกิดขึ้น”

4 พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตทรงสำแดงแก่ข้าพเจ้าดังนี้คือ พระองค์ทรงเตรียมลงทัณฑ์ด้วยไฟ มันเผาผลาญห้วงสมุทรและไหม้แผ่นดิน

5 แล้วข้าพเจ้าจึงร้องทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตขอทรงโปรดยับยั้งไว้เถิด! ยาโคบจะอยู่รอดได้อย่างไร? ในเมื่อเขาเล็กกระจ้อยร่อยเพียงนี้!”

6 ดังนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงอดพระทัยไว้

พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสว่า “เหตุการณ์นี้ก็จะไม่เกิดขึ้นเช่นกัน”

7 พระองค์ทรงสำแดงแก่ข้าพเจ้าดังนี้คือ องค์พระผู้เป็นเจ้าประทับยืนอยู่ข้างกำแพงที่สร้างขึ้นโดยใช้สายดิ่งวัด และมีสายดิ่งอยู่ในพระหัตถ์

8 และองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสถามข้าพเจ้าว่า “อาโมส เจ้าเห็นอะไร?”

ข้าพเจ้าทูลว่า “สายดิ่งพระเจ้าข้า”

แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “ดูเถิด เรากำลังจะวางสายดิ่งในหมู่ประชากรอิสราเอลของเรา เราจะไม่ละเว้นพวกเขาอีกต่อไป

9 “บรรดาสถานบูชาบนที่สูงของอิสอัคจะถูกทำลายล้าง

และสถานนมัสการต่างๆ ของอิสราเอลจะถูกทำลาย

เราจะลุกขึ้นต่อสู้พงศ์พันธุ์ของเยโรโบอัมด้วยดาบของเรา”

อาโมสกับอามาซิยาห์

10 แล้วอามาซิยาห์ปุโรหิตแห่งเบธเอลได้แจ้งข่าวต่อกษัตริย์เยโรโบอัมแห่งอิสราเอลว่า “อาโมสกำลังคบคิดวางแผนร้ายต่อพระองค์ที่ใจกลางอิสราเอลนี้เอง ถ้อยคำของเขาบ่อนทำลายชาติ

11 เพราะอาโมสพูดว่า

“ ‘เยโรโบอัมจะตายด้วยดาบ

และอิสราเอลจะตกเป็นเชลยอย่างแน่นอน

ต้องไปจากบ้านเกิดเมืองนอน’ ”

12 แล้วอามาซิยาห์กล่าวกับอาโมสว่า “ออกไปนะเจ้านักทำนาย! กลับไปแผ่นดินยูดาห์เสีย ไปทำมาหากินและเผยพระวจนะที่นั่น

13 ไม่ต้องเผยพระวจนะที่เบธเอลนี้อีก เพราะที่นี่เป็นสถานนมัสการของกษัตริย์และเป็นวิหารของอาณาจักร”

14 อาโมสตอบอามาซิยาห์ว่า “เมื่อก่อนข้าพเจ้าไม่ได้เป็นผู้เผยพระวจนะหรือเป็นลูกของผู้เผยพระวจนะ ข้าพเจ้าเป็นคนเลี้ยงแกะและดูแลสวนมะเดื่อ

15 แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพาข้าพเจ้ามาจากงานเลี้ยงแกะ และตรัสสั่งข้าพเจ้าว่า ‘จงไปเผยพระวจนะแก่อิสราเอลประชากรของเรา’

16 บัดนี้จงฟังพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้าเพราะท่านกล่าวว่า

“ ‘อย่าเผยพระวจนะแง่ร้ายต่ออิสราเอล

และหยุดเทศนาติเตียนพงศ์พันธุ์ของอิสอัค’

17 “ฉะนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

“ ‘ภรรยาของเจ้าจะกลายเป็นโสเภณีกลางเมือง

และบุตรชายบุตรสาวของเจ้าจะตายด้วยคมดาบ

ที่ดินของเจ้าจะถูกวัดและถูกแบ่งแยก

ตัวเจ้าเองจะตายในดินแดนต่างศาสนา

และอิสราเอลจะตกเป็นเชลยอย่างแน่นอน

ต้องไปจากบ้านเกิดเมืองนอน’ ”

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/AMO/7-0e397ad43cdb33e9760d0d9d85cf8811.mp3?version_id=179—

กระจาดผลไม้สุก

1 พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตทรงสำแดงให้ข้าพเจ้าเห็นผลไม้สุกกระจาดหนึ่ง

2 พระองค์ตรัสถามว่า “อาโมส เจ้าเห็นอะไร?”

ข้าพเจ้าทูลว่า “ผลไม้สุกงอมกระจาดหนึ่งพระเจ้าข้า”

แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า “วันเวลาสุกงอมแล้วสำหรับอิสราเอลประชากรของเรา เราจะไม่ละเว้นพวกเขาอีกต่อไป”

3 พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศว่า “ในวันนั้นบทเพลงต่างๆ ในพระวิหารจะเปลี่ยนเป็นเสียงร่ำไห้ซากศพจะเกลื่อนกลาดอยู่ทุกแห่ง! และมีแต่ความเงียบสงัด!”

4 ฟังเถิดเจ้าผู้เหยียบย่ำคนขัดสน

และกำจัดคนยากไร้ในดินแดน

5 เจ้ากล่าวว่า

“เมื่อใดหนอจะหมดวันขึ้นหนึ่งค่ำ

เราจะได้ขายข้าวเสียที

เมื่อใดหนอจะหมดวันสะบาโต

เราจะได้ขายข้าวสาลีเสียที?”

เจ้าโกงด้วยการทำให้ตาชั่งหย่อน

โก่งราคา

และโกงตาชั่ง

6 เจ้าซื้อคนยากไร้ด้วยเงิน

แลกคนขัดสนด้วยรองเท้าคู่เดียว

และขายข้าวสาลีปนข้าวเลว

7 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปฏิญาณโดยอ้างองค์ศักดิ์สิริแห่งยาโคบว่า “เราจะไม่มีวันลืมสิ่งที่เขาทำแม้แต่อย่างเดียว

8 “ด้วยเหตุนี้แผ่นดินจะไม่สั่นสะท้าน

และผู้คนในนั้นจะไม่ไว้ทุกข์หรือ?

ทั่วทั้งแผ่นดินจะเอ่อท้นขึ้นเหมือนแม่น้ำไนล์

ถูกกวนให้เกิดความปั่นป่วน

แล้วก็จมลงเหมือนแม่น้ำอียิปต์”

9 พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศว่า

“ในวันนั้น เราจะทำให้ดวงอาทิตย์ตกตอนเที่ยงวัน

และโลกมืดมิดทั้งๆ ที่ยังกลางวันแสกๆ

10 เราจะเปลี่ยนเทศกาลทางศาสนาของเจ้าให้เป็นการไว้ทุกข์

และการร้องเพลงทั้งปวงของเจ้าให้เป็นการร่ำไห้

เราจะทำให้พวกเจ้าทุกคนสวมเสื้อผ้ากระสอบ

และโกนผม

เราจะทำให้ช่วงเวลานั้นเป็นเหมือนช่วงไว้ทุกข์ให้ลูกโทน

และให้วาระสุดท้ายเป็นดั่งวันอันขมขื่น”

11 พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศว่า “วันเวลานั้นจะมาถึง

เมื่อเราจะให้เกิดการกันดารอาหารทั่วแผ่นดิน

ไม่ใช่หิวหาอาหารหรือกระหายหาน้ำ

แต่หิวกระหายอยากฟังพระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้า

12 ผู้คนจะซมซานจากทะเลนี้ไปทะเลนั้น

และระเหเร่ร่อนจากเหนือไปตะวันออก

เสาะแสวงหาพระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้า

แต่พวกเขาจะไม่พบ

13 “ในวันนั้น

“หญิงสาวน่ารักและชายหนุ่มแข็งแรง

จะเป็นลมเพราะความกระหาย

14 ผู้ที่สาบานโดยอ้างรูปเคารพอันน่าละอายของสะมาเรีย

หรือพูดว่า ‘ดานเอ๋ย พระของเจ้ามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด’

หรือ ‘เทพเจ้าแห่งเบเออร์เชบามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด’

พวกเขาจะล้มลง

และไม่ได้ลุกขึ้นมาอีกเลย”

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/AMO/8-a029d28f808543fa0b1bfbde8026291f.mp3?version_id=179—

อิสราเอลจะถูกทำลาย

1 ข้าพเจ้าเห็นองค์พระผู้เป็นเจ้าประทับยืนอยู่ข้างแท่นบูชา และพระองค์ตรัสว่า

“จงฟาดยอดเสา

เพื่อให้ธรณีประตูสั่นสะเทือน

ให้พังทับประชาชนทั้งปวง

ผู้ที่เหลือรอดเราจะประหารด้วยดาบ

จะไม่มีใครหนีรอดไปได้สักคนเดียว

จะไม่มีใครหนีไปได้เลย

2 แม้พวกเขาจะขุดลึกลงไปถึงก้นหลุมฝังศพ

มือของเราก็จะควานลงไปดึงขึ้นมา

แม้พวกเขาปีนขึ้นถึงฟ้าสวรรค์

เราก็จะนำพวกเขาลงมา

3 แม้พวกเขาซ่อนตัวบนยอดเขาคารเมล

เราก็จะตามล่าจับพวกเขาลงมาจากที่นั่น

แม้พวกเขาหนีไปซ่อนที่ก้นทะเล

เราก็จะสั่งงูพิษให้กัดพวกเขา

4 แม้พวกเขาถูกศัตรูกวาดต้อนไปเป็นเชลย

เราก็จะสั่งให้ดาบประหารพวกเขาที่นั่น

เราจะจับตาดูพวกเขาอย่างมุ่งร้าย

ไม่ใช่ด้วยหวังดี”

5 องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์

ผู้ทรงแตะโลกแล้ว มันก็หลอมละลาย

และชาวโลกทั้งปวงก็ไว้ทุกข์

ทั่วทั้งดินแดนเอ่อท้นขึ้นเหมือนแม่น้ำไนล์

แล้วก็จมลงเหมือนแม่น้ำอียิปต์

6 พระองค์ผู้ทรงสร้างที่ประทับอันสูงส่งไว้ในฟ้าสวรรค์

และวางฐานรากของมันไว้ที่แผ่นดินโลก

ผู้ทรงเรียกน้ำทะเลขึ้นมา

และเทมันรดผิวโลก

ทรงพระนามว่าพระยาห์เวห์

7 “อิสราเอลเอ๋ย สำหรับเราแล้ว

เจ้าก็ไม่ได้แตกต่างอะไรจากชาวคูชไม่ใช่หรือ?”

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

“เราไม่ได้นำอิสราเอลออกมาจากอียิปต์

นำชาวฟีลิสเตียออกจากคัฟโทร์

และนำชาวอารัมออกจากคีร์หรอกหรือ?”

8 “แน่นอน พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต

ทรงจับตาดูอาณาจักรอันบาปหนา

เราจะทำลายมัน

จากพื้นโลก

ถึงกระนั้นเราจะไม่ทำลายพงศ์พันธุ์ยาโคบ

ลงอย่างสิ้นเชิง”

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

9 “เพราะเราจะออกคำสั่ง

และเราจะเขย่าพงศ์พันธุ์อิสราเอล

ท่ามกลางมวลประชาชาติ

เหมือนเขย่ากระด้งฝัดข้าว

แต่จะไม่มีสักเมล็ดเดียวตกถึงพื้น

10 บรรดาคนบาปในหมู่ประชากรของเรา

จะตายด้วยคมดาบ

คือคนทั้งปวงที่พูดว่า

‘ภัยพิบัติจะไม่มาเล่นงานเราหรือมาถึงเรา’

อิสราเอลคืนสู่สภาพดี

11 “ในวันนั้นเราจะตั้งเต็นท์ของดาวิด

“ที่ล้มลงแล้วขึ้นมาใหม่

เราจะซ่อมแซมสถานที่ที่พังทลายลง

และปฏิสังขรณ์ซากปรักหักพัง

และสร้างมันขึ้นเหมือนอย่างแต่ก่อน

12 เพื่อพวกเขาจะครอบครองชนหยิบมือที่เหลืออยู่ของเอโดม

และครอบครองประชาชาติทั้งปวงที่ได้ชื่อตามนามของเรา”

องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้จะทรงกระทำสิ่งเหล่านี้

ประกาศดังนั้น

13 องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า

“วันเวลาจะมาถึงเมื่อคนที่ไถจะตามทันคนที่เกี่ยว

และคนย่ำองุ่นจะตามทันคนที่ปลูก

จะมีเหล้าองุ่นใหม่หยดจากภูเขา

และไหลจากเนินเขาทั้งปวง

14 เราจะนำอิสราเอลประชากรของเราซึ่งตกเป็นเชลยนั้นกลับคืนมา

พวกเขาจะสร้างเมืองต่างๆ ที่ปรักหักพังขึ้นใหม่ แล้วเข้าอยู่อาศัย

พวกเขาจะทำสวนองุ่นและดื่มเหล้าองุ่น

พวกเขาจะทำสวนและกินผลผลิต

15 เราจะปลูกอิสราเอลไว้ในดินแดนของพวกเขาเอง

พวกเขาจะไม่ถูกถอนรากถอนโคน

ออกจากดินแดนที่เรามอบให้พวกเขาอีกเลย”

องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของเจ้าตรัสดังนั้น

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/AMO/9-c4e05d117ab75711d8b7e2a3b93d0a38.mp3?version_id=179—