Categories
เฉลยธรรมบัญญัติ

เฉลยธรรมบัญญัติ 21

การลบบาปสำหรับการฆาตกรรมที่ไม่รู้ตัวผู้กระทำผิด

1 เมื่อท่านเข้าสู่ดินแดนซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานเป็นกรรมสิทธิ์ หากพบศพกลางทุ่งและไม่ทราบว่าใครเป็นคนฆ่า

2 ผู้อาวุโสและตุลาการของท่านจะวัดระยะจากศพไปยังเมืองที่ใกล้ที่สุด

3 แล้วผู้อาวุโสของเมืองนั้นจะนำวัวสาวซึ่งไม่เคยเทียมแอก ไม่เคยถูกใช้งานมาก่อน

4 ไปยังหุบเขาซึ่งไม่เคยมีการไถหว่านและมีธารน้ำไหล แล้วหักคอวัวที่นั่น

5 ปุโรหิตชนเลวีจะก้าวไปข้างหน้า เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงเลือกปุโรหิตให้ปฏิบัติหน้าที่ ให้อวยพรในพระนามพระยาห์เวห์ และให้ตัดสินกรณีพิพาทและการทำร้ายร่างกาย

6 บรรดาผู้อาวุโสของเมืองที่ใกล้ที่สุดนั้นจะล้างมือเหนือวัวซึ่งถูกหักคอในหุบเขา

7 และประกาศว่า “มือของเราไม่ได้ทำให้หลั่งเลือด และตาของเราไม่ได้เห็นว่าใครทำ

8 ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าโปรดรับการลบมลทินบาปสำหรับอิสราเอลประชากรของพระองค์ซึ่งทรงไถ่ไว้แล้ว อย่าให้ประชากรของพระองค์ต้องรับโทษที่คนบริสุทธิ์ผู้นี้ถูกฆ่าตายเลย” แล้วความตายนี้จะได้รับการอภัยโทษบาป

9 ท่านก็จะได้ช่วยให้ตัวเองพ้นโทษจากการที่คนบริสุทธิ์ต้องตาย เนื่องจากท่านได้ทำสิ่งที่ถูกต้องในสายพระเนตรขององค์พระผู้เป็นเจ้า

การแต่งงานกับหญิงเชลย

10 เมื่อท่านออกรบและพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงมอบข้าศึกไว้ในมือของท่าน และท่านจับเขาเป็นเชลย

11 หากท่านเห็นหญิงงามในหมู่เชลยซึ่งท่านชอบและอยากได้ไว้เป็นภรรยา

12 จงพานางมาที่บ้านของท่าน ให้นางโกนผมและตัดเล็บ

13 และเปลี่ยนเสื้อผ้าซึ่งสวมอยู่เมื่อถูกจับมาเป็นเชลย ให้นางอยู่ในบ้านของท่าน ไว้ทุกข์แก่บิดามารดาของนางหนึ่งเดือนเต็มๆ หลังจากนั้นท่านจึงรับนางมาเป็นภรรยา

14 หากนางไม่ถูกใจท่าน จงปล่อยนางไปตามทางที่นางต้องการ อย่าขายหรือปฏิบัติกับนางเยี่ยงทาส เพราะท่านได้ทำให้นางอับอายแล้ว

สิทธิบุตรหัวปี

15 หากชายใดมีภรรยาสองคน เขารักคนหนึ่งและไม่รักอีกคนหนึ่ง และทั้งสองให้กำเนิดบุตรชายแก่เขา แต่บุตรหัวปีเป็นบุตรของภรรยาที่เขาไม่รัก

16 เมื่อเขาแบ่งทรัพย์สินให้บุตรชายของเขา เขาจะต้องไม่ให้สิทธิบุตรหัวปีแก่บุตรชายที่เกิดจากภรรยาที่เขารักแทนบุตรชายหัวปีจริงๆ ที่เกิดจากภรรยาที่เขาไม่รัก

17 เขาต้องยอมรับบุตรของภรรยาที่เขาไม่รักเป็นบุตรหัวปีโดยยกทรัพย์สินให้แก่บุตรหัวปีเป็นสองเท่า บุตรนี้เป็นเครื่องหมายแรกแห่งกำลังของบิดาของเขา สิทธิบุตรหัวปีเป็นของเขา

บุตรดื้อดึง

18 หากคนใดมีบุตรชายที่ดื้อดึงหัวแข็ง ไม่อยู่ในโอวาทไม่ยอมเชื่อฟังบิดามารดา แม้ถูกตีสั่งสอนก็แล้ว

19 ให้บิดามารดานำตัวบุตรนั้นมาพบผู้อาวุโสของเมืองนั้นที่ประตูเมือง

20 เขาจะแจ้งผู้อาวุโสว่า “ลูกคนนี้ดื้อรั้นหัวแข็ง ไม่เชื่อฟัง ชอบสำมะเลเทเมา”

21 แล้วชาวเมืองนั้นจะเอาหินขว้างเขาให้ตาย ท่านต้องขจัดความชั่วร้ายออกไปจากหมู่พวกท่าน ชนอิสราเอลทั้งปวงจะได้ยินเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแล้วเกรงกลัว

กฎอื่นๆ

22 ผู้ใดทำความผิดที่มีโทษถึงตาย เมื่อถูกประหารแขวนศพไว้บนต้นไม้

23 อย่าปล่อยให้ศพค้างอยู่บนต้นไม้ข้ามคืน จงฝังในวันนั้น เพราะคนที่ถูกแขวนไว้ที่ต้นไม้นั้นถูกพระเจ้าสาปแช่ง อย่าทำให้แผ่นดินที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่านเป็นกรรมสิทธิ์นั้นเป็นมลทิน

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/DEU/21-1a9d26430eaa9f5ff37c78f789cc4814.mp3?version_id=179—

Categories
เฉลยธรรมบัญญัติ

เฉลยธรรมบัญญัติ 22

1 หากท่านเห็นวัวหรือแกะของเพื่อนบ้านหลงมา อย่านิ่งดูดาย จงนำมันกลับไปคืนเจ้าของ

2 หากเจ้าของอยู่ไกลหรือท่านไม่รู้ว่าใครเป็นเจ้าของ จงพามันไปที่บ้านของท่าน และดูแลมันจนกว่าเจ้าของจะมาถามหา จึงคืนมันให้เขา

3 ไม่ว่าจะเป็นลา เสื้อผ้า หรือสิ่งใดๆ ของเขาที่สูญหาย อย่านิ่งดูดาย

4 เมื่อท่านเห็นลาหรือวัวของเพื่อนบ้านล้มอยู่ตามทาง อย่านิ่งดูดาย จงเข้าไปช่วยเหลือให้มันยืนขึ้นได้อีก

5 สตรีอย่าสวมเครื่องแต่งกายของบุรุษและบุรุษก็อย่าสวมเครื่องแต่งกายของสตรี เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงรังเกียจผู้ที่ทำเช่นนั้น

6 หากพบรังนกริมทาง หรือบนต้นไม้ หรือที่พื้น และมีแม่นกกกไข่หรือลูกของมัน อย่าจับทั้งแม่นกและลูกนก

7 ท่านอาจจับลูกนกไว้ แต่จงปล่อยแม่นกไป เพื่อประโยชน์สุขของท่าน และเพื่อท่านจะมีชีวิตยืนยาว

8 เมื่อสร้างบ้านใหม่ จงก่อขอบรอบหลังคาเพื่อท่านจะไม่นำความผิดมาสู่บ้านของท่านเนื่องจากมีคนพลัดตกลงมาตาย

9 อย่าหว่านเมล็ดพืชสองชนิดปนกันในสวนองุ่นของท่าน หากท่านทำ ทั้งผลองุ่นและพืชพันธุ์นั้นจะเป็นมลทิน

10 อย่าเอาวัวกับลาเข้าเทียมแอกด้วยกัน

11 อย่าสวมเสื้อผ้าที่ทอจากด้ายขนสัตว์ปนด้ายลินิน

12 ท่านจงเย็บพู่ห้อยไว้ที่มุมทั้งสี่ของเสื้อคลุม

การทำผิดในชีวิตสมรส

13 หากชายใดแต่งงานและหลังจากที่หลับนอนกับภรรยาแล้วไม่ชอบนาง

14 จึงทำให้นางเสื่อมเสียชื่อเสียงโดยพูดให้ร้ายว่า “ข้าพเจ้าแต่งงานกับหญิงนี้ แต่เมื่อเข้าหานาง กลับไม่พบหลักฐานที่พิสูจน์ว่านางเป็นสาวพรหมจารี”

15 บิดามารดาของหญิงนั้นต้องนำข้อพิสูจน์พรหมจารีของนางมาให้ผู้อาวุโสประจำเมืองพิจารณาที่ประตูเมือง

16 ผู้เป็นบิดาจะกล่าวแก่บรรดาผู้อาวุโสว่า “ข้าพเจ้ายกบุตรสาวให้เป็นภรรยาของชายผู้นี้ แต่เขาไม่ชอบนาง

17 และตอนนี้เขามาพูดให้นางเสื่อมเสียว่า ‘ข้าพเจ้าพบว่า ลูกสาวของท่านไม่ใช่สาวพรหมจารี’ แต่นี่เป็นข้อพิสูจน์ความเป็นพรหมจารีของบุตรสาวของข้าพเจ้า” แล้วคลี่ผ้าออกให้คณะผู้อาวุโสของเมืองนั้นดู

18 ผู้อาวุโสจะนำชายผู้นั้นมาลงโทษ

19 และปรับเขาเป็นเงินหนัก 100 เชเขลมอบให้แก่บิดาของหญิงนั้น เพราะเขาทำให้หญิงพรหมจารีชาวอิสราเอลเสียชื่อเสียง นางยังคงเป็นภรรยาของเขาต่อไป เขาจะหย่ากับนางไม่ได้ตลอดชีวิต

20 แต่หากคำกล่าวหาเป็นความจริง และไม่มีหลักฐานพิสูจน์ว่าหญิงนั้นเป็นสาวพรหมจารี

21 นางจะถูกนำตัวไปที่ประตูบ้านของบิดา และให้ชาวเมืองนั้นเอาหินขว้างนางให้ตาย นางได้ทำสิ่งที่น่าละอายในอิสราเอลโดยปล่อยตัวให้ผู้ชายทั้งๆ ที่ยังไม่ได้ออกเรือน ท่านจะต้องขจัดความชั่วร้ายออกไปจากหมู่พวกท่าน

22 ชายใดถูกจับได้ในขณะนอนกับภรรยาของคนอื่น ทั้งตัวเขาและหญิงผู้คบชู้จะต้องมีโทษถึงตาย ท่านจะต้องขจัดความชั่วร้ายออกไปจากอิสราเอล

23 ชายใดพบสาวพรหมจารีซึ่งหมั้นแล้วและหลับนอนกับเธอในเมือง

24 ทั้งคู่จะต้องถูกนำตัวไปที่ประตูเมืองและถูกหินขว้างตาย เพราะเหตุที่ฝ่ายหญิงไม่ได้ร้องขอความช่วยเหลือ และฝ่ายชายได้ละเมิดพรหมจารีคู่หมั้นของคนอื่น ท่านต้องขจัดความชั่วร้ายออกไปจากหมู่พวกท่าน

25 แต่หากเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นนอกเมือง ชายผู้ข่มขืนหญิงสาวที่ผู้อื่นหมั้นหมายไว้แล้วต้องตายเพียงคนเดียว

26 อย่าทำอะไรฝ่ายหญิง เพราะนางไม่ได้ทำบาปอะไรที่สมควรตาย กรณีนี้คล้ายคลึงกับกรณีที่มีคนทำร้ายเพื่อนบ้านถึงแก่ความตาย

27 เพราะเหตุเกิดที่นอกเมืองหญิงสาวนั้นอาจส่งเสียงร้องแล้ว แต่ไม่มีใครได้ยินจึงไม่มีใครช่วยนางออกมา

28 ชายใดถูกจับได้ว่าข่มขืนสาวพรหมจารีที่ยังไม่ได้หมั้นหมาย

29 เขาจะต้องจ่ายเงินหนัก 50 เชเขลแก่บิดาของหญิงนั้นและแต่งงานกับนาง เพราะเขาได้ละเมิดหญิงนั้น เขาจะหย่ากับนางไม่ได้ตลอดชีวิตของเขา

30 อย่าให้ผู้ใดแต่งงานกับภรรยาของบิดา เขาจะต้องไม่หยามเกียรติบิดา

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/DEU/22-b8f1f89b48deaa57b1f792e895cb760e.mp3?version_id=179—

Categories
เฉลยธรรมบัญญัติ

เฉลยธรรมบัญญัติ 23

ผู้ที่ถูกห้ามเข้าร่วมชุมนุมประชากร

1 ชายใดถูกตอนโดยการทุบหรือตัด ห้ามเข้าร่วมชุมนุมประชากรขององค์พระผู้เป็นเจ้า

2 ห้ามลูกที่เกิดจากการสมรสต้องห้ามหรือวงศ์วานของเขาเข้าร่วมชุมนุมประชากรขององค์พระผู้เป็นเจ้าจนถึงสิบชั่วอายุ

3 ห้ามชาวอัมโมนหรือชาวโมอับหรือวงศ์วานของเขาเข้าร่วมชุมนุมประชากรขององค์พระผู้เป็นเจ้าจนถึงสิบชั่วอายุ

4 เพราะพวกเขาไม่ยอมให้อาหารและน้ำแก่ท่านเมื่อท่านออกมาจากอียิปต์ และเขาว่าจ้างบาลาอัมบุตรเบโอร์จากเปโธร์ในอารัมนาหะราอิมมาแช่งท่าน

5 แต่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านไม่ทรงฟังบาลาอัม กลับทรงพลิกผันคำสาปแช่งให้กลายเป็นพรสำหรับท่าน เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงรักท่าน

6 อย่าทำสนธิสัญญาไมตรีกับพวกเขาเลยตลอดชีวิตของท่าน

7 อย่ารังเกียจคนเอโดมเพราะเขาเป็นพี่น้องของท่าน และอย่ารังเกียจคนอียิปต์เพราะท่านเคยเป็นคนต่างด้าวในประเทศของเขา

8 บุตรหลานชั่วอายุที่สามของพวกเขาสามารถเข้ามาร่วมชุมนุมประชากรขององค์พระผู้เป็นเจ้าได้

สิ่งที่เป็นมลทินในค่าย

9 ระหว่างรบ ผู้ที่อยู่ในค่ายพักจะต้องหลีกห่างจากทุกสิ่งที่ไม่บริสุทธิ์

10 ชายใดเป็นมลทินเนื่องจากการหลั่งน้ำอสุจิในเวลากลางคืนจะต้องออกไปอยู่นอกค่ายพัก

11 จนตกเย็นจึงอาบน้ำและกลับเข้ามาในค่ายได้เมื่อดวงอาทิตย์ลับฟ้า

12 จงกำหนดที่ปลดทุกข์ไว้นอกค่ายพัก

13 ทุกคนจะมีพลั่ว จงใช้พลั่วขุดหลุมและกลบสิ่งปฏิกูลหลังจากปลดทุกข์แล้ว

14 เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงดำเนินอยู่ในค่ายของท่าน เพื่อปกป้องคุ้มครองท่านและมอบศัตรูไว้ในมือของท่าน ค่ายพักจะต้องบริสุทธิ์เพื่อพระองค์จะได้ไม่เห็นสิ่งที่ไม่บังควรและเมินพระพักตร์ไปจากท่าน

กฎอื่นๆ

15 ทาสคนใดหนีนายมาพึ่งท่าน อย่าจับเขาส่งคืนนาย

16 จงยอมให้เขาอาศัยอยู่กับท่านในเมืองใดก็ได้ตามที่เขาเลือก อย่าข่มเหงรังแกเขา

17 อย่าให้มีชายหญิงชาวอิสราเอลคนใดเป็นโสเภณีในเทวสถาน

18 อย่านำรายได้จากหญิงโสเภณีหรือชายโสเภณีมาแก้บนในพระนิเวศของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน เพราะทั้งสองเป็นที่รังเกียจสำหรับพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน

19 เมื่อท่านให้พี่น้องร่วมชาติยืมเงิน อาหาร หรือสิ่งอื่นใดก็ตาม อย่าเรียกดอกเบี้ย

20 ท่านอาจเก็บดอกเบี้ยจากคนต่างชาติได้ แต่ไม่ใช่เก็บจากพี่น้องอิสราเอลด้วยกัน เพื่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะได้อวยพรท่านในทุกสิ่งที่ท่านทำในดินแดนซึ่งท่านกำลังจะเข้าไปครอบครอง

21 เมื่อท่านถวายสัตย์ปฏิญาณต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน อย่าผัดผ่อนที่จะทำตามที่ปฏิญาณไว้ เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงเรียกร้องให้ทำตามคำปฏิญาณนั้นแน่นอน มิฉะนั้นท่านจะมีความผิดบาป

22 หากท่านไม่ปฏิญาณ ท่านก็จะไม่มีความผิด

23 เมื่อท่านกล่าวปฏิญาณ ท่านจะต้องทำตามที่พูดไว้ทุกอย่าง เพราะท่านปฏิญาณต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านตามความสมัครใจของท่านเอง

24 ถ้าท่านเข้าไปในสวนองุ่นของเพื่อนบ้าน ท่านอาจเก็บองุ่นรับประทานได้ตามที่ต้องการ แต่อย่าใส่ภาชนะนำออกไป

25 ถ้าท่านเข้าไปในนาของเพื่อนบ้าน ท่านเก็บเมล็ดข้าวด้วยมือของท่านได้ แต่อย่าใช้เคียวเกี่ยวรวงข้าวจากต้น

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/DEU/23-0643e9e0e51f3b6a2ae356515d264246.mp3?version_id=179—

Categories
เฉลยธรรมบัญญัติ

เฉลยธรรมบัญญัติ 24

1 ชายใดไม่พึงพอใจภรรยาเพราะข้อบกพร่องต่างๆ ให้เขียนหนังสือหย่ามอบแก่นางและส่งตัวนางออกไปจากบ้านของเขา

2 หลังจากนั้นหากนางแต่งงานใหม่

3 และสามีใหม่ก็ไม่พึงพอใจนาง แล้วเขียนหนังสือหย่ามอบให้แล้วส่งตัวนางออกไปจากบ้านของเขา หรือหากสามีใหม่ตายไป

4 สามีคนแรกที่หย่ากันแล้ว ห้ามกลับไปแต่งงานกับนางอีกเพราะนางเป็นมลทินแล้ว เพราะเป็นที่น่ารังเกียจในสายพระเนตรขององค์พระผู้เป็นเจ้าอย่านำบาปมาเหนือดินแดนซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่านเป็นกรรมสิทธิ์

5 อย่าเกณฑ์ชายที่เพิ่งแต่งงานให้ออกรบหรือมอบหมายหน้าที่ใดๆ แก่เขา ตลอดปีแรกให้เขามีความสุขอยู่กับภรรยาที่บ้าน

6 อย่ายึดหินโม่เป็นของค้ำประกันการกู้ยืม เพราะเป็นเครื่องมือที่เจ้าของใช้ประทังชีวิต

7 ผู้ใดลักพาตัวพี่น้องชาวอิสราเอลและปฏิบัติต่อเขาเยี่ยงทาสหรือขายเขาไป ผู้ลักพาตัวจะต้องตาย ท่านต้องขจัดความชั่วร้ายออกไปจากหมู่พวกท่าน

8 ในกรณีของโรคเรื้อนจงใส่ใจปฏิบัติตามคำสั่งของปุโรหิตชาวเลวีอย่างเคร่งครัด ท่านต้องใส่ใจปฏิบัติตามสิ่งที่ข้าพเจ้าได้บัญชาพวกเขาไว้

9 จงจดจำสิ่งที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงทำต่อมิเรียมระหว่างทางหลังจากที่ท่านออกจากอียิปต์

10 เมื่อท่านให้เพื่อนบ้านยืมสิ่งใด อย่าเข้าไปเอาของค้ำประกันในบ้านของเขา

11 จงคอยอยู่ข้างนอก ให้ผู้ขอกู้นำของค้ำประกันออกมาให้ท่านเอง

12 หากคนนั้นยากจน ท่านอย่าเก็บของค้ำประกันไว้ข้ามคืน

13 จงคืนเสื้อคลุมให้เขาก่อนดวงอาทิตย์ตกดิน เพื่อเขาจะใช้ห่มนอน แล้วเขาจะขอบคุณท่าน และจะถือว่าเป็นการกระทำที่ชอบธรรมในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน

14 อย่าเอารัดเอาเปรียบลูกจ้างที่ยากไร้และขัดสน ไม่ว่าจะเป็นพี่น้องชาวอิสราเอลหรือคนต่างด้าวซึ่งอาศัยอยู่ในเมืองของท่าน

15 จงจ่ายค่าแรงแก่เขาทุกวันก่อนดวงอาทิตย์ลับฟ้า เนื่องจากเขายากจนและใจจดใจจ่ออยู่ที่ค่าจ้าง มิฉะนั้นเขาอาจจะร้องกล่าวโทษท่านต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าและท่านจะมีความผิดบาป

16 อย่าประหารบิดาเพราะบาปของบุตร หรือประหารบุตรเพราะบาปของบิดา แต่ละคนจะต้องตายเพราะบาปของตนเอง

17 จงให้ความยุติธรรมแก่คนต่างด้าวและลูกกำพร้าพ่อ อย่าเอาเสื้อคลุมของหญิงม่ายเป็นของค้ำประกันหนี้สิน

18 จงระลึกว่าท่านเคยเป็นทาสในอียิปต์และพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงไถ่ท่านออกมา ด้วยเหตุนี้ข้าพเจ้าจึงบัญชาท่านให้ทำเช่นนี้

19 เมื่อท่านเก็บเกี่ยวพืชผล หากท่านลืมฟ่อนข้าวมัดหนึ่งไว้ในท้องนา อย่ากลับไปเอา จงปล่อยไว้สำหรับคนต่างด้าว ลูกกำพร้าพ่อ และหญิงม่าย เพื่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงอวยพรการงานทุกอย่างที่ท่านทำ

20 เมื่อท่านฟาดผลมะกอกจากต้น ไม่ต้องเก็บซ้ำที่กิ่งเดิม จงปล่อยส่วนที่เหลือไว้เป็นของคนต่างด้าว ลูกกำพร้าพ่อ และหญิงม่าย

21 เมื่อท่านเก็บเกี่ยวองุ่นในสวนของท่าน อย่าเก็บซ้ำจนเกลี้ยง จงปล่อยส่วนที่เหลือไว้เป็นของคนต่างด้าว ลูกกำพร้าพ่อ และหญิงม่าย

22 จงระลึกว่าท่านเคยเป็นทาสในอียิปต์ ด้วยเหตุนี้ข้าพเจ้าจึงบัญชาท่านให้ทำเช่นนี้

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/DEU/24-22903cb659b52e7586c517c15f9d2ab9.mp3?version_id=179—

Categories
เฉลยธรรมบัญญัติ

เฉลยธรรมบัญญัติ 25

1 เมื่อผู้ใดเป็นความกันให้นำเรื่องมาถึงศาล ตุลาการจะตัดสินคดี ปล่อยตัวผู้บริสุทธิ์ และลงโทษผู้กระทำผิด

2 หากผู้กระทำผิดสมควรถูกโบย ตุลาการจะสั่งให้เขานอนลงและให้โบยต่อหน้า มากน้อยตามแต่โทษหนักเบา

3 แต่อย่าโบยเขาเกินสี่สิบที มิฉะนั้นโทษทัณฑ์จะรุนแรงเกินเหตุและพี่น้องของท่านจะต้องเสื่อมเสียเกียรติต่อหน้าท่าน

4 อย่าเอาตะกร้อครอบปากวัวซึ่งนวดข้าวอยู่

5 ถ้าพี่น้องอาศัยอยู่ด้วยกันและมีคนหนึ่งตายไปโดยปราศจากบุตรชาย อย่าให้ภรรยาม่ายของเขาแต่งงานกับคนนอกครอบครัวสามี พี่น้องสามีจงรับนางเป็นภรรยาและทำหน้าที่พี่น้องสามีแก่นาง

6 ลูกคนแรกที่เกิดมาจะสืบชื่อของผู้ล่วงลับไปแล้วเพื่อชื่อของเขาจะไม่ถูกลบไปจากอิสราเอล

7 แต่หากพี่น้องของผู้ตายไม่ยอมแต่งงานกับหญิงม่ายผู้นั้น นางจะไปหาบรรดาผู้อาวุโสที่ประตูเมืองและกล่าวว่า “พี่น้องสามีของดิฉันไม่ยอมสืบชื่อของผู้ตายในอิสราเอล เขาไม่ยอมทำหน้าที่พี่น้องสามีต่อดิฉัน”

8 แล้วบรรดาผู้อาวุโสของเมืองนั้นจะเรียกตัวญาติคนนั้นมาเจรจา หากเขายังยืนกรานปฏิเสธว่า “ข้าพเจ้าไม่ต้องการแต่งงานกับนาง”

9 หญิงม่ายจะเดินเข้าไปหาชายคนนั้นต่อหน้าบรรดาผู้อาวุโส ถอดรองเท้าของเขาออกมาข้างหนึ่ง ถ่มน้ำลายรดหน้าเขาและกล่าวว่า “นี่แหละผลที่จะเกิดกับคนที่ไม่ยอมสืบสายตระกูลให้พี่น้องของเขา”

10 หลังจากนั้นคนอิสราเอลจะเรียกเชื้อสายของชายผู้นั้นว่า ‘ครอบครัวของคนที่ถูกดึงรองเท้าออก’

11 หากชายสองคนสู้รบตบมือกัน และภรรยาของฝ่ายหนึ่งตรงเข้ามาช่วยสามีโดยบีบของลับของฝ่ายตรงข้าม

12 ท่านจะต้องตัดมือของนางทิ้ง อย่าสงสารนางเลย

13 อย่ามีตุ้มน้ำหนักที่ต่างกันไว้ในถุงของท่าน อันหนึ่งหนัก อันหนึ่งเบา

14 อย่ามีเครื่องตวงวัดที่ต่างกันในบ้านของท่าน อันหนึ่งใหญ่ อันหนึ่งเล็ก

15 จงใช้มาตราชั่ง ตวง วัด ที่ถูกต้องแม่นยำและเที่ยงตรง เพื่อท่านจะมีชีวิตยืนยาวในดินแดนที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่าน

16 เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงรังเกียจผู้คดโกง

17 อย่าลืมสิ่งที่ชาวอามาเลขทำแก่ท่านเมื่อท่านออกมาจากอียิปต์

18 พวกเขาพบท่านระหว่างทาง เมื่อท่านอ่อนระโหยโรยแรงและโจมตีคนที่อยู่รั้งท้าย โดยไม่มีความเกรงกลัวพระเจ้าเลย

19 ฉะนั้นเมื่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงโปรดให้ท่านพักสงบจากศัตรูทั้งปวงในดินแดนที่จะทรงยกให้เป็นกรรมสิทธิ์ จงทำลายอามาเลขให้สูญสิ้นไปจากความทรงจำภายใต้ฟ้าสวรรค์ อย่าลืมข้อนี้!

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/DEU/25-0d60b67aa0f7702d02062f1f11d772a7.mp3?version_id=179—

Categories
เฉลยธรรมบัญญัติ

เฉลยธรรมบัญญัติ 26

พืชผลรุ่นแรกและสิบลด

1 เมื่อท่านเข้ายึดครองและตั้งถิ่นฐานอยู่ในดินแดนซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านกำลังจะประทานแก่ท่านเป็นกรรมสิทธิ์

2 จงนำพืชผลรุ่นแรกบางส่วนที่ท่านเก็บเกี่ยวจากผืนแผ่นดินที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานให้ใส่ตะกร้ามายังสถานที่ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงเลือกเป็นที่สถาปนาพระนามของพระองค์

3 และกล่าวแก่ปุโรหิตซึ่งประจำการในขณะนั้นว่า “ข้าพเจ้าขอประกาศในวันนี้ต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านว่า ข้าพเจ้าได้มายังดินแดนที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปฏิญาณไว้กับบรรพบุรุษของเราว่าจะประทานแก่เรา”

4 ปุโรหิตจะรับตะกร้าจากมือของท่านไปวางไว้หน้าแท่นบูชาของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน

5 จากนั้นท่านจะประกาศต่อหน้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านว่า “บรรพบุรุษของข้าพระองค์คือชาวอารัมผู้ระเหเร่ร่อน และเขาได้ไปอาศัยอยู่ที่อียิปต์พร้อมกับคนเพียงหยิบมือเดียว แต่เมื่ออยู่ที่นั่นก็กลายเป็นชาติใหญ่ มีอำนาจ และมีคนมาก

6 แต่ชาวอียิปต์ปฏิบัติต่อเราอย่างไม่เป็นธรรม เคี่ยวเข็ญให้เราตรากตรำทำงานหนัก

7 แล้วเราร้องทูลพระยาห์เวห์พระเจ้าของบรรพบุรุษของเรา และองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงได้ยินเสียงของเราและทอดพระเนตรเห็นความยากแค้นลำเค็ญ ความเหนื่อยยาก และการกดขี่ข่มเหงที่เราได้รับ

8 ดังนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงนำเราออกจากอียิปต์ด้วยพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์และพระกรที่เหยียดออก ด้วยความครั่นคร้ามใหญ่หลวง ด้วยหมายสำคัญและปาฏิหาริย์

9 พระองค์ทรงนำเรามายังสถานที่นี้ ประทานดินแดนอันอุดมสมบูรณ์ด้วยน้ำนมและน้ำผึ้งแก่เรา

10 ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าบัดนี้ข้าพระองค์ได้นำพืชผลรุ่นแรกจากที่ดินที่ประทานมาถวาย” แล้วจงวางตะกร้านั้นต่อหน้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน และก้มกราบต่อหน้าพระองค์

11 แล้วท่านกับชาวเลวีและคนต่างด้าวที่อาศัยอยู่ในหมู่พวกท่านจะฉลองสิ่งดีงามทั้งปวงที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านได้ประทานแก่ท่านและครัวเรือนของท่าน

12 ทุกปีที่สามเป็นปีแห่งสิบลด ในปีนั้นจงมอบหนึ่งในสิบของผลิตผลทั้งปวงของท่านแก่ชาวเลวี คนต่างด้าว ลูกกำพร้าพ่อ และหญิงม่าย เพื่อพวกเขาจะได้รับประทานอิ่มหนำในเมืองของท่าน

13 จากนั้นท่านจงทูลพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านว่า “ข้าพระองค์ได้นำส่วนศักดิ์สิทธิ์จากบ้านของข้าพระองค์มามอบให้ชาวเลวี คนต่างด้าว ลูกกำพร้าพ่อ และหญิงม่ายตามที่ทรงบัญชาไว้ ข้าพระองค์ไม่ได้หันเหหรือลืมพระบัญชาทั้งปวงของพระองค์

14 ข้าพระองค์ไม่ได้รับประทานส่วนศักดิ์สิทธิ์ขณะไว้ทุกข์ หรือยกส่วนใดออกไปขณะที่เป็นมลทิน หรืออุทิศส่วนใดแก่ผู้ตาย ข้าพระองค์เชื่อฟังพระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์และทำทุกสิ่งตามพระบัญชา

15 ขอโปรดทอดพระเนตรลงมาจากสวรรค์ที่ประทับอันบริสุทธิ์ และทรงอวยพรอิสราเอลประชากรของพระองค์ และอวยพรดินแดนซึ่งพระองค์ได้ประทานแก่ข้าพระองค์ทั้งหลาย อันเป็นดินแดนที่อุดมด้วยน้ำนมและน้ำผึ้งตามที่ทรงสัญญาด้วยคำปฏิญาณไว้กับบรรพบุรุษของข้าพระองค์ทั้งหลาย”

ทำตามพระบัญชาขององค์พระผู้เป็นเจ้า

16 พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงบัญชาพวกท่านในวันนี้ให้ปฏิบัติตามกฎหมายและบทบัญญัติต่างๆ เหล่านี้ จงถือปฏิบัติอย่างถี่ถ้วนด้วยสุดจิตสุดใจของท่าน

17 วันนี้ท่านได้ประกาศแล้วว่าพระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้าของท่าน และท่านจะดำเนินในทางของพระองค์ จะรักษากฎหมาย พระบัญชา และบทบัญญัติของพระองค์ และจะเชื่อฟังพระองค์

18 ในวันนี้องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงประกาศว่าท่านเป็นประชากรของพระองค์ เป็นกรรมสิทธิ์ล้ำค่าของพระองค์ตามที่ทรงสัญญาไว้ และท่านจะต้องปฏิบัติตามพระบัญชาทั้งสิ้นของพระองค์

19 พระองค์ทรงประกาศไว้ว่าจะทรงตั้งให้ท่านเป็นที่ยกย่อง มีเกียรติยศ และชื่อเสียงเหนือกว่าชนชาติอื่นๆ ทั้งปวงที่ทรงสร้าง ท่านจะเป็นชนชาติบริสุทธิ์ สำหรับพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านตามที่ทรงสัญญาไว้

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/DEU/26-cbb391897b0663cbcf05e0607d26f497.mp3?version_id=179—

Categories
เฉลยธรรมบัญญัติ

เฉลยธรรมบัญญัติ 27

แท่นบูชาที่ภูเขาเอบาล

1 โมเสสและผู้อาวุโสของอิสราเอลสั่งประชากรว่า “จงปฏิบัติตามพระบัญชาทั้งปวงซึ่งข้าพเจ้าแจ้งท่านในวันนี้

2 เมื่อท่านข้ามแม่น้ำจอร์แดนเข้าสู่ดินแดนซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานให้ จงตั้งหินใหญ่จำนวนหนึ่งขึ้นและฉาบปูน

3 จารึกเนื้อความบทบัญญัตินี้ไว้บนหินเหล่านั้น เมื่อท่านข้ามไปสู่ดินแดนซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่าน ซึ่งเป็นดินแดนที่อุดมด้วยน้ำนมและน้ำผึ้งตามที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของบรรพบุรุษของท่านทรงสัญญาไว้กับท่าน

4 และเมื่อท่านข้ามแม่น้ำจอร์แดนไป จงตั้งหินเหล่านี้ขึ้นบนภูเขาเอบาลตามที่ข้าพเจ้าสั่งท่านวันนี้ และฉาบด้วยปูน

5 จงสร้างแท่นบูชาหินขึ้นที่นั่นถวายแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน อย่าใช้เครื่องมือเหล็กสกัดหินเหล่านั้น

6 จงสร้างแท่นบูชาของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านด้วยหินที่พบในท้องทุ่ง และถวายเครื่องเผาบูชาแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านบนแท่นนั้น

7 จงถวายเครื่องสันติบูชาบนแท่นนั้นเช่นกัน และเลี้ยงฉลองรื่นเริงต่อหน้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน

8 จงจารึกบทบัญญัติทั้งปวงนี้ลงไปให้ชัดเจนบนก้อนหินที่ท่านตั้งขึ้น”

คำสาปแช่งจากภูเขาเอบาล

9 แล้วโมเสสและปุโรหิตชาวเลวีกล่าวแก่ชนอิสราเอลว่า “อิสราเอลเอ๋ย จงสงบเงียบและฟังเถิด บัดนี้ท่านได้เป็นประชากรของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านแล้ว

10 จงเชื่อฟังพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านและปฏิบัติตามพระบัญชาและกฎหมายทั้งปวงซึ่งข้าพเจ้าแจ้งท่านในวันนี้”

11 ในวันเดียวกันนั้นโมเสสสั่งประชากรดังนี้ว่า

12 เมื่อท่านข้ามแม่น้ำจอร์แดนแล้ว เผ่าสิเมโอน เลวี ยูดาห์ อิสสาคาร์ โยเซฟ และเบนยามิน จะยืนอยู่บนภูเขาเกริซิมเพื่ออวยพรประชากร

13 ส่วนเผ่ารูเบน กาด อาเชอร์ เศบูลุน ดาน และนัฟทาลี จะยืนอยู่บนภูเขาเอบาล เพื่อกล่าวคำสาปแช่ง

14 คนเลวีจะป่าวร้องแก่ชนอิสราเอลด้วยเสียงอันดังว่า

15 “ขอแช่งคนที่แกะสลักหรือหล่อรูปเคารพซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงรังเกียจ เป็นผลงานจากน้ำมือของช่างและตั้งไว้อย่างลับๆ”

แล้วประชากรทั้งปวงจะขานรับว่า

“อาเมน!”

16 “ขอแช่งคนที่ไม่ให้เกียรติบิดามารดา”

แล้วประชากรทั้งปวงจะขานรับว่า

“อาเมน!”

17 “ขอแช่งคนที่ย้ายหลักเขตที่ดินของเพื่อนบ้าน”

แล้วประชากรทั้งปวงจะขานรับว่า

“อาเมน!”

18 “ขอแช่งคนที่นำคนตาบอดให้หลงทาง”

แล้วประชากรทั้งปวงจะขานรับว่า

“อาเมน!”

19 “ขอแช่งคนที่ไม่ให้ความยุติธรรมแก่คนต่างด้าว ลูกกำพร้าพ่อ หรือหญิงม่าย”

แล้วประชากรทั้งปวงจะขานรับว่า

“อาเมน!”

20 “ขอแช่งคนที่หลับนอนกับภรรยาของบิดา เพราะเขาหยามเกียรติบิดาของเขา”

แล้วประชากรทั้งปวงจะขานรับว่า

“อาเมน!”

21 “ขอแช่งคนที่สมสู่กับสัตว์”

แล้วประชากรทั้งปวงจะขานรับว่า

“อาเมน!”

22 “ขอแช่งคนที่หลับนอนกับพี่สาวน้องสาวของตน ไม่ว่าจะเป็นบุตรสาวของบิดาหรือบุตรสาวของมารดาก็ตาม”

แล้วประชากรทั้งปวงจะขานรับว่า

“อาเมน!”

23 “ขอแช่งคนที่หลับนอนกับแม่ยายของตน”

แล้วประชากรทั้งปวงจะขานรับว่า

“อาเมน!”

24 “ขอแช่งคนที่ลอบสังหารเพื่อนบ้านของเขา”

แล้วประชากรทั้งปวงจะขานรับว่า

“อาเมน!”

25 “ขอแช่งคนที่รับสินบนเพื่อฆ่าผู้บริสุทธิ์”

แล้วประชากรทั้งปวงจะขานรับว่า

“อาเมน!”

26 “ขอแช่งคนที่ไม่ยึดมั่นปฏิบัติตามบทบัญญัตินี้”

แล้วประชากรทั้งปวงจะขานรับว่า

“อาเมน!”

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/DEU/27-f3cb8c4d086da3772e9abc1708e50486.mp3?version_id=179—

Categories
เฉลยธรรมบัญญัติ

เฉลยธรรมบัญญัติ 28

พระพรสำหรับการเชื่อฟัง

1 หากท่านเชื่อฟังพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านอย่างครบถ้วน และหมั่นปฏิบัติตามพระบัญชาทั้งปวงซึ่งข้าพเจ้าแจ้งท่านในวันนี้ พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงเชิดชูท่านเหนือประชาชาติทั้งปวงในโลก

2 พรทั้งหมดนี้จะมีมาถึงท่านและดำรงอยู่กับท่าน หากท่านเชื่อฟังพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน

3 ท่านจะได้รับพรทั้งในเมืองและในทุ่งนา

4 ท่านจะได้รับพรให้มีบุตรหลานมากมาย ให้ท้องทุ่งของท่านเกิดผลมาก และให้ฝูงสัตว์และฝูงแพะแกะของท่านมีลูกดก

5 ท่านจะได้รับพรให้ตะกร้ามีพืชผลล้นหลาม และรางนวดแป้งเต็มไปด้วยขนมปัง

6 ท่านจะได้รับพรไม่ว่าจะไปทางไหน

7 องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงปราบศัตรูทั้งหลายต่อหน้าท่าน พวกเขาจะเดินทัพมาสู้ท่านทางเดียว แต่แตกฉานซ่านเซ็นไปเจ็ดทาง

8 องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงอวยพรยุ้งฉางของท่านและทุกสิ่งที่ท่านลงมือทำ พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงอวยพรท่านในดินแดนซึ่งพระองค์ประทานแก่ท่าน

9 หากท่านถือรักษาพระบัญชาของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านและดำเนินตามทางของพระองค์องค์พระผู้เป็นเจ้าก็จะทรงตั้งท่านให้มั่นคงในฐานะชนชาติบริสุทธิ์ของพระองค์ตามที่ทรงสัญญาไว้กับท่านด้วยคำปฏิญาณ

10 แล้วประชาชาติทั้งปวงในโลกจะเห็นว่าท่านได้รับการขนานนามตามพระนามของพระยาห์เวห์ และพวกเขาจะเกรงกลัวท่าน

11 องค์พระผู้เป็นเจ้าจะประทานความเจริญรุ่งเรืองอย่างล้นเหลือแก่ท่าน ในเรื่องบุตรหลาน ลูกอ่อนของฝูงสัตว์ และพืชผลจากแผ่นดิน ในดินแดนที่ทรงปฏิญาณไว้กับบรรพบุรุษของท่านว่าจะยกให้ท่าน

12 องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงเปิดฟ้าสวรรค์ซึ่งเป็นคลังอันอุดมสมบูรณ์ของพระองค์ ให้ฝนตกในแผ่นดินของท่านตามฤดูกาล และจะทรงอวยพรงานทุกอย่างที่ท่านทำ ท่านจะให้หลายชาติกู้ยืม แต่ไม่ยืมจากใครเลย

13 องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงกระทำให้ท่านเป็นหัวไม่ใช่หาง ถ้าเพียงแต่ท่านใส่ใจพระบัญชาของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านซึ่งข้าพเจ้าแจ้งท่านในวันนี้ และปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด ท่านจะอยู่เบื้องบนสุดเสมอ ไม่เคยอยู่เบื้องล่างเลย

14 อย่าหันเหจากพระบัญชาซึ่งข้าพเจ้าแจ้งท่านในวันนี้ไปทางขวาหรือทางซ้าย อย่าไปติดตามและปรนนิบัติพระอื่นใด

คำสาปแช่งสำหรับการไม่เชื่อฟัง

15 แต่หากท่านไม่เชื่อฟังพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านและไม่ใส่ใจปฏิบัติตามพระบัญชาและกฎหมายทั้งปวงซึ่งข้าพเจ้ากำลังแจ้งท่านในวันนี้ คำสาปแช่งทั้งปวงนี้ก็จะตกมาถึงท่าน

16 ท่านจะถูกสาปแช่งทั้งในเมืองและในทุ่งนา

17 ท่านจะถูกสาปแช่งโดยให้ตะกร้าของท่านปราศจากพืชผลและรางนวดแป้งไม่มีขนมปัง

18 ท่านจะถูกสาปแช่งโดยให้มีลูกหลานน้อย และให้ท้องทุ่งของท่านไม่เกิดผล และฝูงวัวฝูงแพะแกะก็ไม่มีลูก

19 ท่านจะถูกสาปแช่งไม่ว่าท่านจะไปทางไหน

20 องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงให้คำสาปแช่งตกอยู่แก่ท่าน ท่านจะเดือดร้อนวุ่นวายและล้มเหลวในกิจการทุกอย่างที่ท่านทำจนกว่าท่านจะถูกทำลายล้าง และถึงแก่หายนะอย่างรวดเร็ว เพราะความชั่วร้ายของท่านที่ได้ละทิ้งพระองค์

21 องค์พระผู้เป็นเจ้าจะลงโทษท่านด้วยโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ จนกว่าพระองค์จะทำลายท่านให้หมดไปจากดินแดนที่ท่านจะเข้ายึดครอง

22 องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงบันดาลโรคภัยกัดกร่อนชีวิต ด้วยความเจ็บไข้และการอักเสบ ด้วยความร้อนระอุและความแห้งแล้ง ด้วยเชื้อราและแมลงทำลายต้นไม้ ซึ่งจะเล่นงานท่านจนท่านพินาศไป

23 ท้องฟ้าเหนือศีรษะของท่านจะเป็นเหมือนทองสัมฤทธิ์ และแผ่นดินเบื้องล่างจะเป็นเหมือนเหล็ก

24 องค์พระผู้เป็นเจ้าจะบันดาลให้ฝนกลายเป็นฝุ่นผงลงมาจากท้องฟ้าจนกว่าท่านจะถูกทำลายล้างไป

25 องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงทำให้ท่านพ่ายแพ้ศัตรู ท่านจะออกไปประจันหน้ากับพวกเขาทางเดียว แต่เตลิดหนีจากเขาเจ็ดทาง และท่านจะกลายเป็นสิ่งที่น่าสยดสยองแก่อาณาจักรทั้งปวงในโลก

26 ซากศพของพวกท่านจะตกเป็นเหยื่อของนกในอากาศและสัตว์ป่าในแผ่นดินโลก และจะไม่มีผู้ใดขับไล่พวกมันไป

27 องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงใช้ฝีอย่างที่เคยเกิดกับอียิปต์ เนื้องอก แผล เนื้อร้าย และโรคคันซึ่งรักษาไม่หายทรมานท่าน

28 องค์พระผู้เป็นเจ้าจะใช้ความคลุ้มคลั่ง ความมืดบอด และความวุ่นวายใจทรมานท่าน

29 เวลากลางวันแสกๆ ท่านจะคลำสะเปะสะปะเหมือนคนตาบอดอยู่ในความมืด ท่านจะไม่ประสบความสำเร็จในกิจการใดๆ ที่ท่านทำเลย ท่านจะถูกกดขี่ข่มเหงและถูกปล้นชิงวันแล้ววันเล่าโดยไม่มีใครช่วยท่าน

30 ท่านจะหมั้นหมายหญิงสาวไว้เป็นภรรยาแต่ชายอื่นจะข่มขืนนาง ท่านจะสร้างบ้านแต่ไม่ได้อาศัยในบ้านนั้น ท่านจะลงแรงปลูกสวนองุ่นแต่ไม่มีวันได้กินผลของมัน

31 วัวของท่านจะถูกเชือดต่อหน้าต่อตาท่านแต่ท่านจะไม่ได้ลิ้มรสมันเลย ลาของท่านจะถูกไล่ต้อนไปต่อหน้าท่านและไม่ได้กลับคืนมา แกะของท่านจะถูกยกให้แก่ศัตรูและจะไม่มีใครช่วยปกป้องมัน

32 บุตรชายบุตรสาวของท่านจะถูกยกให้เป็นทาสของชาติอื่น ท่านจะตั้งตาคอยลูกวันแล้ววันเล่าแต่ไม่อาจช่วยอะไรเขาได้

33 คนต่างชาติซึ่งท่านไม่เคยรู้จักจะมากินผลผลิตซึ่งท่านลงแรงเพาะปลูก ตลอดวันคืนแห่งชีวิตของท่านจะมีแต่การกดขี่ข่มเหงอันโหดร้ายทารุณ

34 ท่านจะคลุ้มคลั่งไปเพราะเหตุการณ์โศกสลดที่เห็น

35 องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงทรมานกายของท่านด้วยฝีที่เจ็บปวดซึ่งรักษาไม่หาย เป็นแผลลามตั้งแต่ส้นเท้าขึ้นไปถึงกลางกระหม่อม

36 องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงเนรเทศท่านและกษัตริย์ซึ่งท่านเลือกให้ปกครองท่านนั้นไปยังชนชาติซึ่งท่านหรือบรรพบุรุษไม่เคยรู้จัก ท่านจะนมัสการพระอื่นๆ ซึ่งสร้างขึ้นจากไม้และหินที่นั่น

37 ท่านจะกลายเป็นสิ่งที่น่าสยดสยอง เป็นขี้ปากและคำถากถางในหมู่ชาติต่างๆ ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงขับไล่ไสส่งท่านไป

38 ท่านจะหว่านมากแต่จะเก็บเกี่ยวได้น้อยเพราะตั๊กแตนมากัดกินพืชผล

39 ท่านจะปลูกสวนองุ่นและดูแลรักษา แต่ไม่ได้ดื่มเหล้าองุ่นหรือเก็บผลองุ่นเพราะมีหนอนมากัดกิน

40 ท่านจะมีต้นมะกอกทั่วแผ่นดิน แต่ไม่มีน้ำมันให้ใช้เพราะผลมะกอกจะร่วงหมด

41 ท่านจะมีบุตรชายบุตรสาว แต่ท่านจะรักษาเขาไว้ไม่ได้เพราะพวกเขาจะถูกฉุดคร่าไปเป็นเชลย

42 ฝูงตั๊กแตนจะทำลายต้นไม้และพืชผลในแผ่นดินของท่านจนหมดสิ้น

43 คนต่างด้าวซึ่งอาศัยอยู่ในหมู่พวกท่านจะรุ่งเรืองยิ่งขึ้นเรื่อยๆ แต่ท่านจะตกต่ำลงทุกที

44 เขาจะเป็นฝ่ายให้ท่านยืม ไม่ใช่ท่านเป็นฝ่ายให้เขายืม เขาจะเป็นหัว ส่วนท่านจะเป็นหาง

45 คำสาปแช่งทั้งหมดนี้จะตกแก่ท่าน และจะตามเล่นงานท่านจนย่อยยับไป เนื่องจากท่านไม่ได้เชื่อฟังพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านและไม่รักษาพระบัญชาและกฎหมายต่างๆ ที่ทรงให้ท่านไว้

46 สิ่งเหล่านี้จะเป็นหมายสำคัญและการอัศจรรย์แก่ท่านและแก่วงศ์วานของท่านตลอดไป

47 เพราะท่านไม่ได้ปรนนิบัติพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านด้วยความชื่นชมยินดีและด้วยความเต็มใจในยามที่ท่านรุ่งเรือง

48 ฉะนั้นท่านจะต้องปรนนิบัติศัตรูซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าส่งมาเล่นงานท่านอย่างหิวโหยและกระหาย อย่างเปลือยกายและสิ้นเนื้อประดาตัว พระองค์จะทรงวางแอกเหล็กบนคอของท่านจนกว่าพระองค์จะทรงทำลายท่านให้สิ้นไป

49 องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงนำชนชาติหนึ่งจากแดนไกล จากสุดปลายแผ่นดินโลกซึ่งพูดภาษาที่ท่านไม่อาจเข้าใจมาต่อสู้กับท่านดั่งอินทรีโฉบ

50 เป็นชนชาติซึ่งหน้าตาดุร้าย ไม่เคารพนับถือคนชราหรือเวทนาเด็กเล็ก

51 พวกเขาจะกลืนกินลูกอ่อนจากฝูงสัตว์ของท่าน และพืชผลจากแผ่นดินของท่านจนท่านถูกทำลายสิ้น พวกเขาจะไม่เหลือเมล็ดข้าว เหล้าองุ่นใหม่ น้ำมัน ลูกวัว หรือลูกแกะจากฝูงสัตว์ของท่านจนกว่าท่านจะพินาศ

52 ชนชาตินี้จะล้อมเมืองต่างๆ ทั่วดินแดนของท่าน ตราบจนกำแพงสูงซึ่งท่านเชื่อมั่นจะพังลง พวกเขาจะล้อมเมืองทั้งสิ้นทั่วดินแดนซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านกำลังจะประทานแก่ท่าน

53 ในช่วงถูกยึดเมืองซึ่งศัตรูทรมานท่านอย่างโหดร้ายทารุณนั้น ท่านถึงกับกินผลแห่งครรภ์ของท่าน คือกินเนื้อบุตรชายบุตรสาวที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่าน

54 แม้แต่ชายที่อ่อนโยนและใจอ่อนที่สุดในพวกท่านก็ยังใจดำต่อพี่น้องของตนเอง ต่อภรรยาที่รักและบุตรของเขาที่ยังรอดชีวิตอยู่

55 เขาจะไม่ยอมแบ่งเนื้อบุตรของตนที่เคี้ยวอยู่ให้คนเหล่านั้นสักคนเดียว นั่นเป็นทั้งหมดที่เขาเหลืออยู่ เพราะความทุกข์ยากที่ศัตรูก่อขึ้นขณะมาล้อมเมืองทั้งหมดของท่าน

56 หญิงที่อ่อนโยนและใจอ่อนที่สุดในพวกท่าน ผู้ซึ่งเท้าแทบจะไม่แตะดิน จะไม่ยอมแบ่งปันให้กับสามีที่รักหรือบุตรชายบุตรสาวของตน

57 นางจะซุกซ่อนทารกที่เพิ่งคลอดใหม่ของนางเพื่อเก็บไว้กินคนเดียวในช่วงยึดเมืองท่ามกลางความทุกข์ลำเค็ญด้วยน้ำมือของศัตรูในเมืองต่างๆ ของท่าน

58 หากท่านไม่ใส่ใจปฏิบัติตามถ้อยคำทั้งปวงในบทบัญญัติซึ่งบันทึกไว้ในหนังสือเล่มนี้ และไม่ยำเกรงพระนามอันทรงเกียรติสิริและน่าเกรงขามของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทั้งหลาย

59 องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงส่งภัยพิบัติอันน่าสะพรึงกลัว ภัยพิบัติอันรุนแรงและเนิ่นนาน โรคภัยอันร้ายแรงและเรื้อรังมาเหนือท่านและวงศ์วานของท่าน

60 พระองค์จะทรงนำโรคร้ายทั้งปวงแห่งอียิปต์ซึ่งท่านขยาดกลัวยิ่งนักมายังท่าน โรคนั้นจะคงอยู่กับท่าน

61 องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงนำโรคภัยและภัยพิบัติสารพัดแม้ไม่ได้บันทึกในหนังสือบทบัญญัตินี้มายังท่าน จนกว่าท่านจะถูกทำลายไป

62 แม้ว่าท่านเคยมีจำนวนมากมายเหมือนดวงดาวในท้องฟ้า ท่านก็จะเหลืออยู่เพียงน้อยนิด เพราะท่านไม่เชื่อฟังพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน

63 เช่นเดียวกับที่องค์พระผู้เป็นเจ้าพอพระทัยจะให้ท่านเจริญและทวีจำนวนขึ้น พระองค์ก็จะพอพระทัยในการทำลายล้างท่าน ท่านจะถูกขุดรากถอนโคนจากแผ่นดินที่ท่านจะเข้าไปยึดครอง

64 แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงทำให้ท่านกระจัดกระจายไปตามชนชาติต่างๆ จากสุดโลกด้านหนึ่งไปยังอีกด้านหนึ่ง ท่านจะกราบไหว้พระอื่นๆ ซึ่งทำจากไม้และหินที่นั่น เป็นพระที่ท่านหรือบรรพบุรุษของท่านไม่เคยรู้จักมาก่อน

65 ท่านจะไม่ได้อยู่อย่างสงบสุขเลยในหมู่ชนชาติเหล่านั้น ไม่มีแม้แต่ที่ให้วางเท้าองค์พระผู้เป็นเจ้าจะให้ท่านหวาดวิตก ทำให้ดวงตาอ่อนระโหยและดวงใจหดหู่สิ้นหวัง

66 ชีวิตของท่านจะแขวนอยู่ในความสงสัย ท่านจะวิตกว้าวุ่นทั้งกลางวันและกลางคืน ไม่มีความมั่นใจใดๆ ในชีวิต

67 ยามเช้าท่านจะพูดว่า “อยากให้เป็นเวลาเย็น!” และในยามเย็นท่านจะพูดว่า “อยากให้เป็นเวลาเช้า!” เพราะความอกสั่นขวัญแขวนที่จะเต็มล้นในใจของท่านและภาพต่างๆ ที่ตาของท่านจะเห็น

68 องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงส่งท่านลงเรือกลับไปอียิปต์ซึ่งข้าพเจ้าได้เตือนไม่ให้ท่านกลับไปที่นั่นอีก ท่านจะเสนอขายตัวเองเป็นทาสชายหญิงให้แก่ศัตรูของท่านที่นั่นแต่จะไม่มีใครซื้อ

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/DEU/28-bbf0ebc39cb918117bc629f6ceab4ec0.mp3?version_id=179—

Categories
เฉลยธรรมบัญญัติ

เฉลยธรรมบัญญัติ 29

รื้อฟื้นพันธสัญญา

1 ทั้งหมดนี้คือเงื่อนไขของพันธสัญญาที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชาโมเสสให้ทำกับชนชาติอิสราเอลในดินแดนโมอับ เพิ่มเติมจากพันธสัญญาที่พระองค์ได้ทรงทำกับพวกเขาที่ภูเขาโฮเรบ

2 โมเสสได้เรียกชาวอิสราเอลทั้งปวงมาประชุมและกล่าวแก่พวกเขาว่า

ท่านได้เห็นทุกสิ่งกับตาแล้วว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำอะไรบ้างในอียิปต์ ทั้งต่อฟาโรห์ ต่อข้าราชการทั้งปวง และต่อดินแดนทั้งสิ้นของเขา

3 ท่านได้เห็นภัยพิบัติครั้งใหญ่ หมายสำคัญและปาฏิหาริย์อันยิ่งใหญ่เหล่านั้นด้วยตาของท่านเอง

4 แต่จนทุกวันนี้องค์พระผู้เป็นเจ้าก็ยังไม่ได้ประทานจิตใจที่จะเข้าใจ หรือตาที่มองเห็น หรือหูที่ได้ยินแก่ท่าน

5 เรานำเจ้าผ่านถิ่นกันดารมาตลอดสี่สิบปี เสื้อผ้าของเจ้าไม่ได้ขาดวิ่น รองเท้าไม่ได้สึกไป

6 เจ้าไม่ได้รับประทานขนมปังและดื่มเหล้าองุ่นหรือสุรา เราทำเช่นนี้เพื่อเจ้าจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า

7 เมื่อท่านมาถึงที่นี่ กษัตริย์สิโหนแห่งเฮชโบนและกษัตริย์โอกแห่งบาชานออกมารบกับพวกเรา แต่พวกเราชนะพวกเขา

8 เรายึดครองดินแดนของพวกเขาและยกให้เป็นกรรมสิทธิ์ของเผ่ารูเบน เผ่ากาด และเผ่ามนัสเสห์ครึ่งเผ่า

9 จงใส่ใจปฏิบัติตามข้อกำหนดของพันธสัญญานี้ทุกประการ เพื่อท่านจะเจริญรุ่งเรืองในทุกสิ่งที่ท่านทำ

10 ในวันนี้ท่านทุกคนมาพร้อมหน้ากันที่นี่ต่อหน้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ทั้งผู้นำ หัวหน้าประชากร ผู้อาวุโส เจ้าหน้าที่ และชายทั้งปวงของอิสราเอล

11 พร้อมทั้งลูกๆ และภรรยาของท่าน และคนต่างด้าวในค่ายของท่านซึ่งตัดฟืนและหาบน้ำให้ท่าน

12 ท่านยืนอยู่ที่นี่เพื่อเข้าร่วมในพันธสัญญากับพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน เป็นพันธสัญญาซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำกับท่านในวันนี้ และทรงประทับตราด้วยคำปฏิญาณ

13 เพื่อยืนยันกับท่านในวันนี้ในฐานะที่ท่านเป็นประชากรของพระองค์ว่า พระองค์จะทรงเป็นพระเจ้าของท่านตามที่พระองค์ทรงสัญญาไว้กับท่านและตามที่พระองค์ทรงปฏิญาณไว้กับบรรพบุรุษของท่านคืออับราฮัม อิสอัค และยาโคบ

14 ข้าพเจ้าทำพันธสัญญานี้ด้วยคำปฏิญาณไม่เฉพาะกับท่าน

15 ซึ่งยืนอยู่กับเราที่นี่ต่อหน้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราในวันนี้เท่านั้น แต่ทำกับบรรดาผู้ที่ไม่ได้อยู่ที่นี่ในวันนี้ด้วย

16 ท่านเองย่อมรู้ว่าเราอยู่กันอย่างไรในอียิปต์และเราเดินทางผ่านดินแดนของชาติต่างๆ มาถึงที่นี่ได้อย่างไร

17 ท่านได้เห็นเทวรูปและรูปเคารพอันน่าชิงชังซึ่งทำจากไม้ หิน เงิน และทองในหมู่พวกเขา

18 ในวันนี้จงระวังอย่าให้มีคนใด ไม่ว่าชายหรือหญิง ตระกูลหรือเผ่าใดในพวกท่าน เอาใจออกห่างจากพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราไปกราบไหว้นมัสการพระของชนชาติอื่นๆ จงระวังอย่าให้มีรากที่แพร่พิษร้ายขมขื่นในหมู่พวกท่าน

19 เมื่อคนเช่นนั้นได้ยินถ้อยคำปฏิญาณนี้ เขาอวยพรตนเองและคิดว่า “ฉันจะยังคงปลอดภัยแม้จะดึงดันดำเนินตามทางของฉันต่อไป” พวกเขาจะนำภัยพิบัติมายังดินแดนที่ชุ่มชื้นและที่แห้งแล้ง

20 องค์พระผู้เป็นเจ้าจะไม่ทรงอภัยโทษเขา พระพิโรธและความหึงหวงของพระองค์จะเผาผลาญผู้นั้น คำสาปแช่งทั้งปวงที่บันทึกไว้ในหนังสือเล่มนี้จะตกอยู่แก่ผู้นั้น และองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงลบชื่อเขาออกจากใต้ฟ้าสวรรค์

21 องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงแยกผู้นั้นออกจากเผ่าทั้งปวงของอิสราเอลเพื่อลงโทษด้วยภัยพิบัติตามคำสาปแช่งทั้งสิ้นของพันธสัญญาซึ่งบันทึกไว้ในหนังสือบทบัญญัตินี้

22 แล้วบุตรหลานของท่านในชั่วอายุต่อมา และคนต่างชาติจากแดนไกลจะเห็นหายนะในแผ่นดิน และโรคภัยซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงใช้ทรมานพวกเขา

23 ดินแดนทั้งหมดจะถูกเผาผลาญกลายเป็นถิ่นร้าง มีแต่เกลือและกำมะถัน เพาะปลูกไม่ได้ ไม่มีพืชผลผักหญ้างอกขึ้น เช่นเดียวกับหายนะของเมืองโสโดม โกโมราห์ อัดมาห์ และเศโบยิม ซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงล้มล้างด้วยพระพิโรธอันรุนแรง

24 ชนชาติทั้งหลายจะถามว่า “ทำไมองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำต่อดินแดนนี้ถึงเพียงนี้? เหตุใดพระองค์ทรงพระพิโรธรุนแรงขนาดนี้?”

25 คำตอบก็คือ “เพราะชนชาตินี้ละทิ้งพันธสัญญาของพระยาห์เวห์พระเจ้าของบรรพบุรุษของพวกเขา พันธสัญญาซึ่งพระองค์ทรงทำกับพวกเขาเมื่อครั้งพระองค์ทรงนำพวกเขาออกมาจากอียิปต์

26 พวกเขาหลงเตลิดไปกราบไหว้นมัสการพระอื่นๆ พระที่พวกเขาไม่รู้จัก พระที่พระองค์ไม่ได้ประทานให้พวกเขา

27 ฉะนั้นพระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้าจึงเผาผลาญดินแดนนี้เพื่อพระองค์จะทรงนำคำสาปแช่งทั้งปวงที่บันทึกไว้ในหนังสือนี้ลงมาเหนือดินแดนของเขา

28 โดยพระพิโรธอันร้อนแรงและความเกรี้ยวกราดอันใหญ่หลวงองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงขุดรากถอนโคนเขาออกจากแผ่นดิน และเหวี่ยงทิ้งไปในดินแดนอื่นดังที่เป็นอยู่ขณะนี้”

29 สิ่งลี้ลับทั้งหลายเป็นของพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา แต่สิ่งต่างๆ ที่ทรงสำแดงเป็นของเรากับลูกหลานตลอดไป เพื่อเราจะปฏิบัติตามถ้อยคำทั้งสิ้นของบทบัญญัตินี้

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/DEU/29-03f0f7a0f0dd1581b88b303f16210bdf.mp3?version_id=179—

Categories
เฉลยธรรมบัญญัติ

เฉลยธรรมบัญญัติ 30

ความรุ่งเรืองหลังจากหันกลับมาหาองค์พระผู้เป็นเจ้า

1 เมื่อพระพรและคำสาปแช่งทั้งปวงที่ข้าพเจ้าได้ประกาศไว้เกิดขึ้น ท่านก็จะคิดได้ในขณะที่ท่านอาศัยอยู่ในชาติต่างๆ ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงกระจายท่านไป

2 และเมื่อใดที่ท่านและบุตรหลานหันกลับมาหาพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน และเชื่อฟังพระองค์อย่างสุดจิตสุดใจในทุกสิ่งที่ข้าพเจ้าแจ้งท่านในวันนี้

3 เมื่อนั้นพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านก็จะทรงให้ท่านกลับรุ่งเรืองขึ้นอีกครั้งหนึ่งพระองค์จะทรงเอ็นดูสงสารท่าน และรวบรวมท่านกลับคืนมาจากชนชาติต่างๆ ซึ่งพระองค์ทรงกระจายท่านไป

4 แม้ท่านจะถูกเนรเทศไปไกลลิบโลก พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านก็จะรวบรวมท่านจากที่นั่นและนำท่านกลับมาอีก

5 พระองค์จะทรงนำท่านมายังดินแดนที่เป็นของบรรพบุรุษของท่าน และท่านจะครอบครองดินแดนนี้ พระองค์จะทรงให้ท่านรุ่งเรืองและมีจำนวนมากยิ่งกว่าบรรพบุรุษของท่าน

6 พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงให้จิตใจของท่านและของวงศ์วานของท่านเข้าสุหนัต เพื่อท่านจะรักพระองค์สุดจิตสุดใจและมีชีวิตอยู่

7 พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านก็จะทรงให้คำสาปแช่งทั้งปวงนี้ตกแก่ศัตรูผู้เกลียดชังและข่มเหงรังแกท่าน

8 ท่านจะหวนกลับมาเชื่อฟังพระยาห์เวห์และปฏิบัติตามพระบัญชาทั้งสิ้นที่ข้าพเจ้าแจ้งท่านในวันนี้

9 แล้วพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงให้ท่านเจริญรุ่งเรืองในการงานทุกอย่างที่ท่านทำและให้บุตรหลานทวีขึ้น ให้ฝูงสัตว์มีลูกอ่อนมากมายและพืชผลของแผ่นดินงอกงาม พระยาห์เวห์จะทรงปีติยินดีในตัวท่านและทำให้ท่านเจริญรุ่งเรืองอีกครั้งหนึ่งเหมือนอย่างที่พระองค์ทรงปีติยินดีในบรรพบุรุษของท่าน

10 หากท่านเชื่อฟังพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน และถือรักษาพระบัญชาและกฎหมายของพระองค์ซึ่งบันทึกไว้ในหนังสือบทบัญญัตินี้ และหันกลับมาหาพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านด้วยสุดจิตสุดใจ

ข้อเสนอจะให้ชีวิตหรือความตาย

11 สิ่งที่ข้าพเจ้ากำชับท่านในวันนี้ไม่ใช่สิ่งที่เหลือบ่ากว่าแรงหรือเกินเอื้อมสำหรับท่าน

12 ไม่ได้อยู่สูงในฟ้าสวรรค์จนท่านต้องถามว่า “ใครจะขึ้นไปบนสวรรค์แล้วนำมาประกาศแก่เราเพื่อเราจะได้ปฏิบัติตาม?”

13 และไม่ใช่อยู่โพ้นทะเลจนท่านต้องถามว่า “ใครจะข้ามทะเลเพื่อนำมาประกาศแก่เราเพื่อเราจะได้ปฏิบัติตาม?”

14 เปล่าเลย แต่ถ้อยคำนี้อยู่ใกล้ตัวท่านอย่างยิ่ง อยู่ในปากและอยู่ในใจของท่านเพื่อท่านจะปฏิบัติตาม

15 ดูเถิด วันนี้ข้าพเจ้าได้ตั้งชีวิตกับความรุ่งเรืองผาสุกและความตายกับหายนะไว้ตรงหน้าท่านแล้ว

16 เพราะข้าพเจ้าได้กำชับท่านแล้วในวันนี้ให้รักพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน และดำเนินตามทางของพระองค์ ให้รักษาพระบัญชา กฎหมาย และบทบัญญัติของพระองค์ แล้วท่านจะมีชีวิตอยู่และทวีจำนวนขึ้น และพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน จะทรงอวยพรท่านในดินแดนซึ่งท่านจะเข้าไปยึดครอง

17 แต่หากจิตใจของท่านหันเหไปและท่านไม่ยอมเชื่อฟัง หากท่านถูกชักจูงให้ไปกราบไหว้นมัสการพระอื่นๆ

18 ข้าพเจ้าประกาศแก่ท่านในวันนี้ว่าท่านจะถูกทำลายอย่างแน่นอน ท่านมีชีวิตอยู่ได้ไม่นานในดินแดนซึ่งท่านกำลังจะข้ามแม่น้ำจอร์แดนไปครอบครอง

19 ข้าพเจ้าอ้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลกมาเป็นพยานต่อสู้ท่านว่า ในวันนี้ข้าพเจ้าได้ตั้งชีวิตและความตาย พระพรและคำสาปแช่งไว้ต่อหน้าท่าน ขอให้ท่านเลือกเอาชีวิตเถิดเพื่อท่านกับลูกหลานจะมีชีวิตอยู่

20 และเพื่อท่านจะรักพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน เชื่อฟังพระสุรเสียงของพระองค์และยึดมั่นในพระองค์ เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นชีวิตของท่านและจะทรงให้ท่านมีชีวิตอยู่ยาวนานในดินแดนที่ทรงปฏิญาณว่าจะประทานแก่บรรพบุรุษของท่าน คือแก่อับราฮัม อิสอัค และยาโคบ

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/DEU/30-8c01f4e78d306fb175c77ab66acbebf6.mp3?version_id=179—