Categories
เยเรมีย์

เยเรมีย์ 20

เยเรมีย์และปาชเฮอร์

1 เมื่อปุโรหิตปาชเฮอร์บุตรอิมเมอร์ ซึ่งเป็นหัวหน้าใหญ่ดูแลพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้าได้ยินเรื่องที่เยเรมีย์กำลังเผยพระวจนะอยู่

2 ก็ให้คนทุบตีผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์ และจับกุมตัวใส่ขื่อคาขังไว้ที่ประตูเบนยามินด้านบนของพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า

3 เช้าวันรุ่งขึ้น เมื่อปาชเฮอร์มาปล่อยเยเรมีย์ออกจากขื่อคา เยเรมีย์กล่าวกับเขาว่า “ชื่อที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงตั้งให้ท่านไม่ใช่ปาชเฮอร์ แต่เป็นมาโกร์มิสสาบิบ

4 เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า ‘เราจะทำให้เจ้าเป็นที่สยดสยองทั้งแก่ตัวเจ้าเองและแก่เพื่อนฝูงทั้งปวงของเจ้า ตาของเจ้าเองจะเห็นพวกเขาล้มตายด้วยคมดาบของเหล่าศัตรู เราจะมอบยูดาห์ไว้ในเงื้อมมือกษัตริย์บาบิโลน ซึ่งจะกวาดต้อนพวกเขาไปยังบาบิโลนหรือฆ่าทิ้ง

5 เราจะมอบทรัพย์สมบัติทั้งปวงของกรุงนี้แก่ศัตรูของพวกเขา ได้แก่ผลิตผลทั้งปวง ทรัพย์สินมีค่าและสมบัติทั้งสิ้นของบรรดากษัตริย์ยูดาห์ ศัตรูจะปล้นและริบไปยังบาบิโลน

6 ส่วนเจ้า ปาชเฮอร์และทุกคนในครัวเรือนของเจ้าจะต้องไปเป็นเชลยที่บาบิโลน ตายและฝังที่นั่น ทั้งตัวเจ้าและเพื่อนๆที่เจ้าพยากรณ์เท็จให้ฟัง’ ”

เยเรมีย์คร่ำครวญ

7 ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าพระองค์ทรงหลอกลวงข้าพระองค์และข้าพระองค์ก็ถูกหลอกให้ตายใจ

พระองค์เหนือกว่าข้าพระองค์และทรงชนะข้าพระองค์

ข้าพระองค์ถูกหัวเราะเยาะวันยังค่ำ

ทุกคนเย้ยหยันข้าพระองค์

8 เมื่อใดที่พูด ข้าพระองค์เป็นต้องป่าวร้อง

ประกาศความรุนแรงและความพินาศย่อยยับ

ฉะนั้นพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้า

ทำให้ข้าพระองค์ถูกเย้ยหยันและถูกติเตียนวันยังค่ำ

9 แต่หากข้าพระองค์จะกล่าวว่า “ข้าพระองค์จะไม่พูดถึงพระองค์

หรือไม่พูดอะไรในพระนามของพระองค์อีกต่อไป”

พระดำรัสของพระองค์ในจิตใจของข้าพระองค์

ก็เป็นเหมือนไฟที่แผดเผาอยู่ในกระดูก

และข้าพระองค์หมดเรี่ยวหมดแรงที่จะทนเก็บไว้ได้

ข้าพระองค์เก็บไว้ไม่ได้จริงๆ

10 ข้าพระองค์ได้ยินเสียงซุบซิบหนาหูว่า

“ความสยดสยองอยู่รอบด้าน!

ให้เรารายงานเรื่องเขา! รายงานเรื่องเขา!”

เพื่อนๆ ของข้าพระองค์

คอยให้ข้าพระองค์พลาดล้ม พวกเขาพูดว่า

“บางทีเขาอาจจะถูกหลอก

แล้วเราจะชนะเขา

และแก้แค้นเขาได้”

11 แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงอยู่เคียงข้างข้าพระองค์ประหนึ่งนักรบผู้เกรียงไกร

ฉะนั้นบรรดาผู้ข่มเหงข้าพระองค์จะล้มลงและไม่ชนะ

พวกเขาจะล้มเหลวและอัปยศอดสู

พวกเขาจะถูกตราหน้าและเสียเกียรติตลอดไป

12 ข้าแต่พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ พระองค์ทรงพิเคราะห์ผู้ชอบธรรม

ทรงพินิจดูความคิดจิตใจ

ขอโปรดให้ข้าพระองค์เห็นพระองค์ทรงแก้แค้นคนเหล่านี้

เพราะข้าพระองค์ได้มอบเรื่องราวของข้าพระองค์ไว้กับพระองค์แล้ว

13 จงร้องเพลงถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า!

จงสรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้า!

พระองค์ทรงกู้ชีวิตของผู้ขัดสน

จากเงื้อมมือของคนชั่ว

14 ขอแช่งวันที่ข้าพเจ้าถือกำเนิดมา!

ขออย่าให้วันที่แม่คลอดข้าพเจ้าออกมานั้นได้รับพร!

15 ขอแช่งคนที่นำข่าวไปบอกพ่อของข้าพเจ้า

คนที่ทำให้พ่อของข้าพเจ้าดีใจมาก

โดยบอกว่า “ท่านได้ลูกชายแล้ว!”

16 ขอให้คนนั้นเป็นเหมือนเมืองต่างๆ

ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงคว่ำทลายโดยปราศจากความเมตตาสงสาร

ขอให้เขาได้ยินเสียงร่ำไห้ในยามเช้า

เสียงโห่ร้องทำศึกยามเที่ยงวัน

17 เนื่องจากเขาไม่ฆ่าข้าพเจ้าเสียตั้งแต่อยู่ในครรภ์

ให้ท้องของแม่เป็นหลุมฝังศพของข้าพเจ้า

ให้ท้องของแม่โตอยู่อย่างนั้นตลอดไป

18 ทำไมหนอข้าพเจ้าจึงออกมาจากท้องแม่

ต้องเห็นความทุกข์โศกลำเค็ญ

และชีวิตหมดไปกับความอัปยศอดสู?

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/JER/20-e4262adb2a9c295f854d5c0da0430fae.mp3?version_id=179—

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *