1 “ข้าเกลียดชีวิตของข้าเสียจริง
ฉะนั้นข้าจะพร่ำบ่นตามอำเภอใจ
จะระบายความขมขื่นในวิญญาณของข้า
2 ข้าจะทูลพระเจ้าว่าขออย่าทรงตัดสินว่าข้าพระองค์ผิดเท่านั้น
โปรดบอกด้วยว่าพระองค์ทรงตั้งข้อหาอะไรต่อข้าพระองค์
3 ทรงพอพระทัยหรือที่จะบีบคั้นข้าพระองค์
และไม่ไยดีผู้ที่เป็นหัตถกิจของพระองค์
ในขณะที่ทรงยิ้มให้แผนการของคนชั่วร้าย?
4 พระองค์ทรงมีพระเนตรอย่างตาของคนหรือ?
พระองค์ทรงเห็นอย่างมนุษย์หรือ?
5 วันของพระองค์เหมือนวันของมนุษย์หรือ?
ปีของพระองค์เหมือนปีของมนุษย์หรือ?
6 พระองค์จึงต้องค้นหาความผิดของข้าพระองค์
และขุดคุ้ยบาปของข้าพระองค์
7 ทั้งๆ ที่ทราบว่าข้าพระองค์ไม่ได้ทำผิด
และไม่มีใครสามารถช่วยข้าพระองค์จากเงื้อมพระหัตถ์ของพระองค์ได้
8 “พระหัตถ์ของพระองค์ทรงสร้างและทรงปั้นข้าพระองค์มา
บัดนี้กลับจะทรงทำลายข้าพระองค์หรือ?
9 ขอทรงระลึกว่าพระองค์ทรงปั้นข้าพระองค์ขึ้นมาจากดิน
บัดนี้จะทรงเปลี่ยนข้าพระองค์กลับไปเป็นธุลีดินอีกหรือ?
10 พระองค์ไม่ได้ทรงเทข้าพระองค์ลงเหมือนเทน้ำนม
และกวนข้าพระองค์เหมือนเนยแข็งหรือ?
11 ทรงห่อหุ้มข้าพระองค์ด้วยเนื้อกับหนัง
และทรงถักร้อยข้าพระองค์เข้าด้วยกันโดยกระดูกกับเส้นเอ็นไม่ใช่หรือ?
12 พระองค์ประทานชีวิตให้ และทรงสำแดงความกรุณาแก่ข้าพระองค์
และในการจัดเตรียมของพระองค์ ทรงเฝ้าพิทักษ์รักษาจิตวิญญาณของข้าพระองค์
13 “แต่นี่คือสิ่งที่พระองค์ซ่อนไว้ในพระทัย
และข้าพระองค์รู้ว่าพระองค์ทรงดำริเช่นนี้
14 คือหากข้าพระองค์ทำบาป พระองค์ทรงเฝ้าดูอยู่
และไม่ปล่อยให้ข้าพระองค์ลอยนวลไปได้
15 หากข้าพระองค์ทำผิด วิบัติก็เกิดกับข้าพระองค์!
ถึงแม้ข้าพระองค์ไม่ผิด ข้าพระองค์ก็ยังไม่อาจโงหัวขึ้นมาได้
เพราะข้าพระองค์รู้สึกอัปยศอดสูยิ่งนัก
และจมอยู่ในห้วงความทุกข์ทรมานของข้าพระองค์
16 หากข้าพระองค์เงยหน้าขึ้น พระองค์ก็ทรงย่างเข้าหาเหมือนราชสีห์
และแสดงฤทธิ์อำนาจอันน่าครั่นคร้ามของพระองค์ต่อข้าพระองค์
17 พระองค์ทรงเบิกพยานใหม่ๆ มากล่าวหาข้าพระองค์
และกริ้วข้าพระองค์มากยิ่งขึ้น
กองกำลังของพระองค์ถาโถมเข้าใส่ข้าพระองค์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
18 “ถ้าเช่นนั้นพระองค์ทรงนำข้าพระองค์ออกมาจากครรภ์มารดาทำไม?
ข้าพระองค์อยากจะตายตั้งแต่ยังไม่มีใครเห็น
19 ถ้าเพียงแต่ข้าพระองค์ไม่เคยเกิดมาเป็นตัวเป็นตน
หรือพอออกจากครรภ์มารดาก็ตรงดิ่งไปสู่หลุมฝังศพเลย!
20 ชีวิตสั้นๆ ของข้าพระองค์ใกล้จะดับแล้วไม่ใช่หรือ?
ขอทรงหันไปจากข้าพระองค์เถิด เผื่อข้าพระองค์อาจจะมีเวลาชื่นใจสักชั่วขณะหนึ่ง
21 ก่อนจะไปสู่ที่ที่ไปแล้วไม่ได้กลับมาอีก
สู่ดินแดนแห่งความหม่นหมองและเงามืดมิด
22 ดินแดนแห่งค่ำคืนอันมืดสนิท
มีแต่เงามืดมิดและความวุ่นวาย
ที่ซึ่งแม้แต่ความสว่างก็ยังเหมือนความมืด”
—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/JOB/10-549eb80f4385fef724b0a893d041a7e7.mp3?version_id=179—