Category: สุภาษิต

1 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเกลียดตาชั่งไม่เที่ยง

แต่พอพระทัยเครื่องชั่งที่เที่ยงตรง

2 เมื่อความเย่อหยิ่งมา ความอัปยศก็ตามมา

ส่วนปัญญามากับความถ่อมสุภาพ

3 ความสัตย์สุจริตนำทางให้คนเที่ยงธรรม

ส่วนความปลิ้นปล้อนทำให้คนไม่ซื่อสัตย์พลิกคว่ำ

4 ทรัพย์สมบัติช่วยอะไรไม่ได้ในวันแห่งพระพิโรธ

แต่ความชอบธรรมช่วยกอบกู้ให้พ้นจากความตาย

5 ความชอบธรรมของคนดีไร้ที่ติรักษาทางของเขาให้ตรง

ส่วนคนชั่วจะล้มลงโดยความชั่วร้ายของตน

6 ความชอบธรรมของคนเที่ยงตรงช่วยกอบกู้เขา

ส่วนคนไม่ซื่อสัตย์ติดกับเพราะความปรารถนาชั่วของตน

7 เมื่อคนชั่วตายไป ความหวังของเขาก็พังพินาศ

ทุกสิ่งที่เขาคาดหวังว่าจะได้จากอำนาจของตนก็สูญเปล่า

8 คนชอบธรรมได้รับการช่วยเหลือให้พ้นจากความทุกข์ร้อน

แต่ความทุกข์นั้นจะตกอยู่กับคนชั่วแทน

9 ปากของคนกลับกลอกทำลายเพื่อนบ้าน

ส่วนคนชอบธรรมหนีพ้นโดยอาศัยความรู้

10 เมื่อคนชอบธรรมเจริญรุ่งเรือง บ้านเมืองก็ปีติยินดี

เมื่อคนชั่วย่อยยับ ก็มีเสียงโห่ร้องยินดี

11 โดยพรของคนเที่ยงธรรม บ้านเมืองก็เป็นที่ยกย่อง

แต่โดยปากของคนชั่ว บ้านเมืองก็พินาศย่อยยับ

12 คนไร้สามัญสำนึกก็เหยียดหยามเพื่อนบ้าน

ส่วนคนที่มีความเข้าใจย่อมสงบปากสงบคำ

13 คำซุบซิบนินทาแพร่งพรายความลับ

ส่วนคนที่ไว้วางใจได้ก็รักษาความลับไว้

14 ถ้าขาดการชี้นำ ประเทศชาติก็ล่มจม

แต่มีที่ปรึกษาหลายคนก็ปลอดภัย

15 ผู้ที่ค้ำประกันให้คนแปลกหน้าจะเดือดร้อนแน่นอน

แต่ผู้ที่ไม่ยอมจับมือวางมัดจำก็ปลอดภัย

16 หญิงผู้มีใจกรุณาย่อมได้รับความนับถือ

ส่วนชายใจร้ายย่อมได้แต่เงินเท่านั้น

17 ผู้ที่มีใจเมตตากรุณาก็นำประโยชน์สุขมาให้ตนเอง

ส่วนผู้ที่โหดร้ายทำลายตัวเอง

18 คนชั่วได้ค่าจ้างจอมปลอม

แต่ผู้ที่หว่านความชอบธรรมได้เก็บเกี่ยวบำเหน็จอย่างแน่นอน

19 มั่นใจได้ว่าคนชอบธรรมจะได้รับชีวิต

ส่วนผู้ติดตามความชั่วก็ไปสู่ความตาย

20 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชังคนที่คดในข้องอในกระดูก

แต่ทรงชื่นชมคนที่วิถีทางของเขาไร้ที่ติ

21 จงมั่นใจเถิดว่า คนชั่วร้ายจะไม่ลอยนวลพ้นโทษ

แต่บรรดาคนชอบธรรมจะได้รับการปลดปล่อย

22 สาวสวยที่ไม่รู้จักคิด

ก็เหมือนห่วงทองคำคล้องอยู่ที่จมูกหมู

23 ความปรารถนาของคนชอบธรรมบรรลุแต่ผลดี

แต่ความหวังของคนชั่วจบลงที่ความโกรธโทษทัณฑ์

24 บางคนยิ่งให้อย่างใจกว้างกลับยิ่งมีเพิ่มมากขึ้น

ส่วนบางคนยิ่งตระหนี่ถี่เหนียวกลับยิ่งขาดแคลน

25 คนใจกว้างจะเจริญรุ่งเรือง

ผู้ที่นำความชุ่มชื่นไปสู่คนอื่น ก็จะได้รับความชุ่มชื่น

26 ผู้คนสาปแช่งผู้ที่กักตุนข้าว

แต่อวยพรผู้ที่เต็มใจขายให้

27 พระเจ้าทรงโปรดปรานผู้ที่เสาะแสวงหาสิ่งดี

ส่วนความชั่วมาสู่ผู้แสวงหามัน

28 คนที่วางใจในทรัพย์สมบัติจะล้มคว่ำลง

ส่วนคนชอบธรรมจะรุ่งเรืองเหมือนต้นไม้ที่เจริญงอกงาม

29 ผู้ที่ทำให้ครอบครัวทุกข์ร้อน จะไม่เหลืออะไรเลย

และคนโง่จะตกเป็นทาสของคนจิตใจฉลาด

30 ผลของคนชอบธรรมเป็นต้นไม้แห่งชีวิต

และคนฉลาดนำผู้อื่นมาถึงชีวิต

31 ถ้าคนชอบธรรมยังได้รับผลของการกระทำในโลกนี้

คนอธรรมและคนบาปจะยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด!

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/PRO/11-247ef31b68665bfaeb390957c22de6f3.mp3?version_id=179—

1 ผู้ที่รักคำสั่งสอนก็รักความรู้

ส่วนผู้ที่เกลียดชังคำตักเตือนก็โง่เขลา

2 คนดีย่อมได้รับความโปรดปรานจากองค์พระผู้เป็นเจ้า

แต่พระองค์ทรงประณามคนเจ้าเล่ห์

3 ไม่มีใครยั่งยืนอยู่ได้ด้วยความชั่ว

แต่รากฐานของคนชอบธรรมจะไม่คลอนแคลน

4 ภรรยาที่ดีเป็นมงกุฎของสามี

ส่วนภรรยาที่ทำให้ขายหน้าเป็นความผุกร่อนในกระดูกของเขา

5 แผนการของคนชอบธรรมนั้นยุติธรรม

ส่วนคำแนะนำของคนชั่วนั้นหลอกลวง

6 วาจาของคนชั่วซุ่มดักเอาชีวิต

ส่วนถ้อยคำของคนเที่ยงธรรมช่วยกอบกู้เขา

7 คนอธรรมจะย่อยยับและสูญสิ้น

แต่บ้านของคนชอบธรรมตั้งมั่นคง

8 คนเราได้รับการยกย่องตามไหวพริบปฏิภาณของตน

ส่วนคนหัวทึบย่อมเป็นที่ดูหมิ่น

9 เป็นคนที่ไม่สำคัญอะไรแต่มีบริวารใช้สอย

ก็ดีกว่าทำท่าวางโตแต่ไม่มีจะกิน

10 คนชอบธรรมห่วงใยแม้แต่ความเป็นอยู่ของสัตว์ที่เขาเลี้ยง

ส่วนความกรุณาของคนอธรรมก็ยังโหดเหี้ยม

11 ผู้ซึ่งไถพรวนที่ดินของตนจะมีอาหารอุดมสมบูรณ์

ส่วนคนที่เอาแต่เพ้อฝันก็ไร้สามัญสำนึก

12 คนชั่วโลภอยากได้ของโจร

แต่รากฐานของคนชอบธรรมเจริญงอกงาม

13 คนชั่วจะติดกับเพราะวาจาชั่วของตน

ส่วนคนชอบธรรมหลุดพ้นจากความทุกข์ร้อน

14 ผลจากวาจาทำให้คนเราได้รับสิ่งดีๆ

เหมือนที่ได้รับรางวัลจากการกระทำของตน

15 คนโง่คิดว่าทางของตนถูกต้อง

ส่วนคนฉลาดยอมรับฟังคำแนะนำ

16 คนโง่เขลาระเบิดอารมณ์

ส่วนคนฉลาดไม่ใส่ใจคำสบประมาท

17 พยานที่ซื่อสัตย์พูดความจริง

ส่วนพยานเท็จพูดโกหก

18 คำพูดพล่อยๆ ทิ่มแทงเหมือนดาบ

แต่วาจาของคนเฉลียวฉลาดก็เยียวยารักษา

19 คำพูดที่สัตย์จริงไม่มีวันสูญสลาย

ส่วนคำโกหกไม่ช้าก็ถูกจับได้

20 ใจที่กะการชั่วร้ายเต็มไปด้วยอุบายล่อลวง

ส่วนผู้ที่ส่งเสริมความสงบสุขมีแต่ความยินดี

21 ไม่มีภยันตรายตกแก่ผู้ชอบธรรม

แต่คนชั่วจะทุกข์ร้อนแสนสาหัส

22 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชังปากที่มุสาหลอกลวง

แต่ทรงชื่นชมผู้ที่ซื่อสัตย์

23 คนฉลาดหลักแหลมไม่อวดรู้

แต่ใจของคนโง่ป่าวร้องความโง่เขลาออกมา

24 มือที่ขยันขันแข็งจะครอบครอง

แต่ความเกียจคร้านจบลงด้วยการเป็นทาสแรงงาน

25 ความวิตกกังวลทำให้หนักใจ

แต่คำปลอบโยนทำให้ใจพองโต

26 คนชอบธรรมเลือกคบเพื่อน

ส่วนทางของคนชั่วพาตนเองหลงเตลิดไป

27 คนเกียจคร้านไม่ยอมแม้แต่จะปิ้งเนื้อที่คนอื่นหามาให้

แต่คนขยันปิ้งเนื้อที่ตนเองหามาได้

28 ทางแห่งความชอบธรรมนำไปสู่ชีวิต

ทางนั้นนำไปสู่ชีวิตนิรันดร์

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/PRO/12-973e1d43be460bb58c1ed187c6396abc.mp3?version_id=179—

1 ลูกที่ฉลาดรับฟังคำสั่งสอนของพ่อแม่

แต่คนชอบเยาะเย้ยไม่ฟังคำเตือนสติ

2 คนเราอิ่มเอมกับผลดีจากวาจาของตน

แต่คนอสัตย์กระหายหาความโหดร้าย

3 ผู้ที่ระวังปากก็สงวนชีวิตของตน

แต่ผู้ที่พูดพล่อยๆ จะถึงแก่หายนะ

4 คนขี้เกียจกระหายหาแต่ไม่ได้

ส่วนชีวิตของคนขยันมีแต่สมปรารถนา

5 คนชอบธรรมเกลียดคำโกหก

แต่คนชั่วทำให้ตัวเองฉาวโฉ่และอับอายขายหน้า

6 ความชอบธรรมปกป้องทางของคนไร้ที่ติ

แต่ความชั่วร้ายพลิกคว่ำทางของคนบาป

7 บางคนวางท่าร่ำรวยแต่ไม่มีอะไร

แต่บางคนทำทีว่ายากจนแต่กลับมีทรัพย์สมบัติมากมาย

8 ทรัพย์สมบัติอาจใช้เป็นค่าไถ่ชีวิตคน

แต่คนจนไม่เคยถูกข่มขู่เรียกค่าไถ่

9 ความสว่างของคนชอบธรรมส่องแสงสดใส

แต่ประทีปของคนชั่วจะถูกดับไป

10 ความหยิ่งยโสมีแต่นำไปสู่การวิวาท

แต่ปัญญาพบได้ในผู้ที่รับฟังคำแนะนำ

11 เงินทุจริตร่อยหรอลงเรื่อยๆ

แต่ผู้ที่เก็บออมทีละน้อยทำให้เงินเพิ่มพูนขึ้น

12 ความหวังที่ถูกประวิงไว้ทรมานจิตใจคน

แต่ความสมปรารถนาเป็นต้นไม้แห่งชีวิต

13 ผู้ที่ลบหลู่คำสั่งสอนจะได้รับความหายนะ

แต่ผู้ที่ยำเกรงคำบัญชาก็ได้รับบำเหน็จ

14 คำสอนของปราชญ์เป็นน้ำพุแห่งชีวิต

ช่วยให้คนพ้นจากบ่วงความตาย

15 วิจารณญาณที่ดีจะนำไปสู่ความโปรดปราน

แต่ทางของคนอสัตย์นำไปสู่ความพินาศ

16 คนฉลาดหลักแหลมทุกคนมีความรู้เป็นเกราะ

แต่คนโง่เขลาโอ้อวดความโง่ของตน

17 คนส่งข่าวที่ชั่วร้ายจะย่อยยับ

แต่ทูตที่เชื่อถือได้นำการเยียวยามา

18 ผู้ที่ไม่ใส่ใจคำสั่งสอนจะยากจนและอับอาย

แต่ผู้ที่รับฟังคำตักเตือนจะได้รับเกียรติ

19 ความสมปรารถนาเป็นที่ชื่นใจแก่วิญญาณ

ส่วนคนโง่ชิงชังการหันจากความชั่วร้าย

20 คบกับคนฉลาดแล้วจะฉลาด

ข้องแวะกับคนโง่จะพบกับความเลวร้าย

21 เคราะห์ร้ายไล่ตามคนบาป

แต่สิ่งดีเป็นรางวัลของคนชอบธรรม

22 คนดีทิ้งมรดกไว้ให้ลูกหลาน

แต่คนบาปสะสมทรัพย์สมบัติไว้ให้คนชอบธรรม

23 ที่นาที่ไม่ได้ไถหว่านยังให้พืชผลแก่คนยากจน

แต่ความอยุติธรรมกวาดเอาไปหมด

24 ผู้ที่ไม่ยอมใช้ไม้เรียวก็เกลียดชังลูกของตน

แต่ผู้ที่รักลูกก็ใส่ใจอบรมสั่งสอนเขา

25 คนชอบธรรมได้กินจนหนำใจ

แต่คนชั่วหิวจนท้องกิ่ว

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/PRO/13-5be2ae50ff536d606aa4aede8f386fa3.mp3?version_id=179—

1 หญิงฉลาดสร้างเรือนของตนขึ้น

ส่วนหญิงโง่รื้อมันลงด้วยมือของตน

2 คนที่ยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าก็เดินอย่างเที่ยงตรง

แต่คนที่ดูหมิ่นพระองค์ก็เดินในทางคดเคี้ยวของตน

3 วาจายโสของคนโง่นำโทษทัณฑ์มาสู่ตนเอง

แต่คำพูดของคนฉลาดจะปกป้องเขาไว้

4 ที่ไหนไม่มีวัว ยุ้งฉางก็ว่างเปล่า

แต่แรงวัวให้ผลผลิตอุดมสมบูรณ์

5 พยานซื่อสัตย์ไม่โกหก

แต่พยานเท็จโกหกอยู่เรื่อย

6 คนชอบเยาะเย้ยแสวงหาปัญญาแต่ไม่เคยพบ

แต่ผู้ที่มีความเข้าใจก็พบความรู้ได้อย่างง่ายดาย

7 อย่าเฉียดใกล้คนโง่

เพราะเจ้าจะไม่พบความรู้จากปากของเขา

8 ปัญญาของคนฉลาดหลักแหลมคือการเข้าใจทางของตน

แต่ความโง่ของคนโง่คือการหลอกตัวเอง

9 คนโง่ล้อเล่นกับความผิดบาป

แต่ในหมู่คนเที่ยงธรรมมีแต่ความปรารถนาดี

10 มีแต่ใจตนเองที่รู้ถึงความขมขื่น

และไม่มีใครร่วมรับรู้สันติสุขในใจ

11 บ้านของคนชั่วจะถูกทำลายราบคาบ

แต่เพิงของคนเที่ยงธรรมจะเจริญขึ้น

12 มีทางหนึ่งซึ่งคนเราคิดว่าถูกต้อง

แต่จุดจบของทางเหล่านี้คือความตาย

13 แม้ขณะหัวเราะ จิตใจอาจปวดร้าว

และความชื่นชมยินดีอาจจบลงด้วยความโศกเศร้า

14 คนละทิ้งความเชื่อจะถูกลงโทษอย่างสาสมเพราะทางของเขา

แต่คนดีก็ได้รับบำเหน็จของตน

15 คนอ่อนต่อโลกเชื่อไปหมดทุกอย่าง

แต่คนสุขุมรอบคอบรู้จักยั้งคิดในแต่ละย่างก้าว

16 คนฉลาดยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าและหลีกห่างจากความชั่ว

ส่วนคนโง่หุนหันพลันแล่นแต่หลงคิดว่าตนเองมั่นคงปลอดภัย

17 คนวู่วามทำอะไรโง่ๆ

และคนเจ้าเล่ห์เป็นที่เกลียดชัง

18 คนอ่อนต่อโลกรับความโง่เป็นมรดก

แต่คนสุขุมรอบคอบรับความรู้เป็นมงกุฎ

19 คนชั่วจะก้มกราบลงต่อหน้าคนดี

และคนเลวจะกราบลงที่ประตูรั้วของคนชอบธรรม

20 คนจนนั้นแม้แต่เพื่อนบ้านก็ยังเมินหนี

แต่คนร่ำรวยมีเพื่อนฝูงมากมาย

21 ผู้ที่ดูถูกเพื่อนบ้านก็บาป

ความสุขมีแก่ผู้ที่ช่วยเหลือคนยากไร้

22 ผู้วางแผนชั่วร้ายก็หลงเตลิดไม่ใช่หรือ?

แต่คนที่คิดอ่านการดีก็พบความเมตตากรุณาและความซื่อสัตย์

23 การพากเพียรทำงานล้วนให้ผลกำไร

ถ้าดีแต่พูดก็ยากจน

24 ความมั่งคั่งเป็นมงกุฎของคนฉลาด

แต่ความโง่ของคนโง่ก็คือความโง่

25 พยานที่พูดความจริงช่วยชีวิตคน

แต่พยานเท็จใส่ร้ายป้ายสี

26 ผู้ที่ยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้ามีป้อมปราการมั่นคง

ซึ่งจะเป็นที่ลี้ภัยให้แก่ลูกหลานของเขา

27 ความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นน้ำพุแห่งชีวิต

ช่วยให้คนพ้นจากบ่วงความตาย

28 ศักดิ์ศรีของกษัตริย์อยู่ที่จำนวนประชากรที่จงรักภักดี

ถ้าไม่มีประชาชน เจ้านายก็อยู่ไม่ได้

29 ความใจเย็นเป็นคุณลักษณะที่ยิ่งใหญ่

ความใจร้อนส่งเสริมความโง่เขลา

30 ใจสงบเยือกเย็นให้ชีวิตกับร่างกาย

แต่ความอิจฉาริษยากัดกร่อนกระดูก

31 ผู้ที่รังแกคนยากจนก็หมิ่นประมาทพระผู้สร้างของพวกเขา

แต่ผู้ที่เมตตาคนขัดสนก็ถวายเกียรติแด่พระเจ้า

32 เมื่อภัยพิบัติมาถึง คนชั่วก็ถูกโค่นล้ม

แต่คนชอบธรรมลี้ภัยในพระเจ้าแม้ในความตาย

33 สติปัญญาพักอยู่ในใจของคนที่มีวิจารณญาณ

และเป็นที่ประจักษ์แจ้งแม้ในหมู่คนโง่

34 ความชอบธรรมเชิดชูชาติ

แต่บาปทำให้ชนชาติต่างๆ ถูกพิพากษา

35 กษัตริย์โปรดปรานคนรับใช้ที่ฉลาด

แต่ทรงพระพิโรธคนรับใช้ที่ไม่ได้ความ

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/PRO/14-5738f6072a26036fb5947c02868385be.mp3?version_id=179—

1 คำตอบอ่อนหวานช่วยระงับความโกรธ

แต่ถ้อยคำเผ็ดร้อนยั่วโทสะ

2 ลิ้นของคนฉลาดส่งเสริมความรู้

แต่ปากของคนโง่พรั่งพรูความโง่ออกมา

3 พระเนตรขององค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่ทุกหนทุกแห่ง

ทรงจับตาดูทั้งคนชั่วและคนดี

4 ถ้อยคำที่ช่วยเยียวยาเป็นต้นไม้แห่งชีวิต

แต่ลิ้นที่ตลบตะแลงทำให้จิตใจแตกสลาย

5 คนโง่ดูหมิ่นคำสั่งสอนของพ่อแม่

ผู้ที่รับฟังคำตักเตือนแสดงถึงความฉลาด

6 บ้านของคนชอบธรรมมีทรัพย์มหาศาล

แต่รายได้ของคนชั่วคือความล่มจม

7 ปากของคนฉลาดเผยแพร่ความรู้

แต่จิตใจของคนโง่ไม่ซื่อตรง

8 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชังเครื่องบูชาของคนชั่ว

แต่พอพระทัยคำอธิษฐานของคนชอบธรรม

9 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชังวิถีทางของคนชั่ว

แต่ทรงรักผู้ที่ติดตามความชอบธรรม

10 ผู้ที่ละทิ้งทางแห่งชีวิตจะถูกลงโทษแสนสาหัส

ผู้ที่เกลียดชังคำตักเตือนจะพบความตาย

11 แม้แดนมรณาและแดนพินาศก็ประจักษ์แจ้งต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า

จิตใจมนุษย์จะยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด!

12 คนชอบเยาะเย้ยไม่ชอบการตักเตือน

เขาจึงไม่ไปหาคนฉลาด

13 จิตใจที่เป็นสุขทำให้หน้าตาสดใส

จิตใจที่ร้าวรานทำให้ดวงวิญญาณแหลกสลาย

14 ใจสุขุมใฝ่หาความรู้

แต่คนโง่กินความโง่เป็นอาหาร

15 ทุกวันของผู้ทุกข์ใจล้วนแต่เลวร้าย

แต่จิตใจร่าเริงมีงานฉลองไม่ขาดสาย

16 มีน้อยแต่ยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้า

ดีกว่ามีมากแต่เดือดร้อนวุ่นวาย

17 ได้กินผักนิดเดียวในที่ซึ่งมีความรัก

ดีกว่ากินเนื้อวัวขุนพร้อมกับความเกลียดชัง

18 คนใจร้อนสร้างความแตกแยก

แต่คนใจเย็นยุติการวิวาท

19 ทางของคนเกียจคร้านมีแต่ขวากหนาม

แต่วิถีของคนเที่ยงธรรมราบรื่น

20 บุตรที่ฉลาดทำให้พ่อสุขใจ

แต่บุตรที่โง่เขลาดูหมิ่นแม่ของตน

21 คนไร้สามัญสำนึกชื่นชอบความโง่เขลา

แต่คนที่มีความเข้าใจรักษาทางของตนให้ตรง

22 ขาดคำปรึกษาแผนงานต่างๆ ก็ล้มเหลว

แต่มีที่ปรึกษาหลายคนทำให้ประสบผลสำเร็จ

23 ผู้ให้คำตอบที่เหมาะสมก็พบความยินดี

ถ้อยคำที่ถูกกาลเทศะก็ดีเหลือหลาย

24 เส้นทางชีวิตของคนสุขุมรอบคอบนำขึ้นสู่เบื้องบน

เพื่อป้องกันไม่ให้ดิ่งลงสู่หลุมฝังศพ

25 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงรื้อบ้านของคนหยิ่งยโส

แต่ทรงปักเขตที่ดินให้หญิงม่าย

26 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชังแผนการของคนชั่ว

แต่พอพระทัยถ้อยคำที่เหมาะสมดีงาม

27 คนโลภทำให้ครอบครัวเดือดร้อน

แต่คนที่ชิงชังสินบนจะมีชีวิตอยู่

28 คนชอบธรรมชั่งใจก่อนตอบ

แต่ปากของคนชั่วพรั่งพรูคำชั่วออกมา

29 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงอยู่ห่างไกลคนชั่วร้าย

แต่ทรงสดับฟังคำอธิษฐานของคนชอบธรรม

30 แววตาสดใสของผู้ส่งข่าวทำให้จิตใจยินดี

และข่าวดีทำให้กายใจแข็งแรง

31 ผู้ที่ฟังคำตักเตือนซึ่งให้ชีวิต

จะอยู่ร่วมกับคนฉลาดอย่างสบายใจ

32 ผู้ที่ละเลยคำสั่งสอนก็ดูหมิ่นตนเอง

แต่ผู้ที่รับฟังคำตักเตือนก็ได้ความเข้าใจ

33 ความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าคือคำสอนที่ให้ปัญญา

และความถ่อมใจนำหน้าเกียรติยศ

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/PRO/15-c150c2089487d79413e7238a9322e931.mp3?version_id=179—

1 มนุษย์วางแผนงานในใจ

แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าให้ลิ้นกล่าวคำตอบที่ถูกต้อง

2 ทางทั้งสิ้นของมนุษย์ก็ดูบริสุทธิ์ในสายตาของเขา

แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงประเมินแรงจูงใจ

3 จงมอบการงานของเจ้าไว้กับองค์พระผู้เป็นเจ้า

แล้วพระองค์จะทรงรับรองแผนงานของเจ้า

4 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำให้ทุกสิ่งจบลงอย่างเหมาะสม

แม้แต่คนชั่วร้ายก็เพื่อวันแห่งภัยพิบัติ

5 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชังทุกคนที่มีใจหยิ่งผยอง

มั่นใจเถิดว่าพวกเขาจะไม่ลอยนวลพ้นโทษ

6 บาปไถ่ถอนได้โดยความรักและความซื่อสัตย์

ความชั่วหลีกเลี่ยงได้โดยการยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้า

7 เมื่อวิถีทางของผู้ใดเป็นที่พอพระทัยองค์พระผู้เป็นเจ้า

แม้แต่ศัตรู พระองค์ก็ยังทรงทำให้คืนดีกับเขา

8 ได้มาเล็กน้อยด้วยความชอบธรรม

ดีกว่าได้มามากมายด้วยความอยุติธรรม

9 มนุษย์วางแผนงานอยู่ในใจ

แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกำหนดแต่ละย่างก้าวของเขา

10 คำชี้ขาดอันศักดิ์สิทธิ์อยู่ที่ริมฝีปากของกษัตริย์

และปากของกษัตริย์จะไม่ตัดสินอย่างอยุติธรรม

11 ตราชูและตาชั่งเที่ยงตรงมาจากองค์พระผู้เป็นเจ้า

ลูกตุ้มทั้งสิ้นในถุงเป็นพระราชกิจของพระองค์

12 กษัตริย์ทั้งหลายทรงชิงชังการกระทำผิด

เพราะพระราชบัลลังก์สถาปนาขึ้นด้วยความชอบธรรม

13 เหล่ากษัตริย์ทรงชื่นชมวาจาอันซื่อตรง

ทรงรักผู้ที่พูดความจริง

14 เมื่อกษัตริย์พิโรธผู้ใด ยมทูตก็มาเยือนผู้นั้น

แต่คนฉลาดจะระงับมันไว้ได้

15 เมื่อพระพักตร์ของกษัตริย์แจ่มใสก็หมายถึงชีวิต

ความโปรดปรานของพระองค์เป็นดั่งเมฆฝนในฤดูใบไม้ผลิ

16 ได้สติปัญญาดีกว่าได้ทองคำ

ได้ความเข้าใจดีกว่าได้เงิน!

17 ทางหลวงของคนเที่ยงธรรมหลีกห่างจากความชั่ว

ผู้ที่ระแวดระวังทางของตนก็ถนอมชีวิตของตน

18 ความยโสโอหังจะทำให้พินาศ

และใจหยิ่งผยองจะทำให้ล้มคว่ำ

19 มีใจถ่อมอยู่ในหมู่คนแร้นแค้น

ดีกว่าแบ่งของที่ริบมาได้กับคนเย่อหยิ่ง

20 ผู้ที่ใส่ใจในคำสั่งสอนจะเจริญ

ผู้ที่วางใจในองค์พระผู้เป็นเจ้าจะได้รับพร

21 คนจิตใจฉลาดได้ชื่อว่า “สุขุมมองการณ์ไกล”

และคำพูดที่อ่อนหวานเพิ่มความน่าเชื่อถือ

22 ความสุขุมรอบคอบเป็นน้ำพุแห่งชีวิตสำหรับผู้เป็นเจ้าของ

แต่ความโง่เขลานำโทษทัณฑ์มาให้คนโง่

23 ใจของคนฉลาดทำให้เขาระวังปาก

และริมฝีปากของเขาส่งเสริมการสั่งสอน

24 วาจาอ่อนโยนเปรียบเหมือนน้ำผึ้ง

หวานชื่นแก่จิตวิญญาณและเป็นยารักษาชีวิต

25 มีทางหนึ่งซึ่งคนเราคิดว่าถูกต้อง

แต่จุดจบของทางเหล่านี้คือความตาย

26 ความอยากของคนงานทำให้เขาทำงาน

แน่นอน ปากท้องจะผลักดันให้เขาทำต่อไป

27 คนอันธพาลเตรียมการชั่ว

และวาจาของเขาเหมือนไฟแผดเผา

28 คนปลิ้นปล้อนยั่วยุการวิวาท

คนยุแยงตะแคงรั่วทำให้เพื่อนสนิทแตกคอกัน

29 คนโหดเหี้ยมล่อลวงเพื่อนบ้าน

และนำเขาไปในทางที่ไม่ดี

30 ผู้ที่ขยิบตากำลังคิดแผน

เขาปิดปากเงียบขณะวางแผนร้าย

31 ผมหงอกเป็นมงกุฎแห่งศักดิ์ศรี

ได้มาโดยชีวิตอันชอบธรรม

32 เป็นคนอดทนก็ดีกว่าเป็นวีรบุรุษสงคราม

คนที่ควบคุมใจของตนก็ดีกว่าคนที่ตีเมืองได้

33 เขาโยนสลากเสี่ยงทายลงบนตัก

แต่ผลชี้ขาดมาจากองค์พระผู้เป็นเจ้า

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/PRO/16-63ee2fc6ab9d99a5d75ffabe4d361583.mp3?version_id=179—

1 เศษเสี้ยวอาหารที่เย็นชืดพร้อมกับความสงบสุข

ดีกว่าบ้านที่มีงานฉลองกันเต็มที่พร้อมกับการทะเลาะวิวาท

2 คนรับใช้ที่ฉลาดจะปกครองลูกที่ไม่เอาถ่าน

และเขาจะได้รับส่วนแบ่งมรดกเหมือนลูกคนหนึ่ง

3 มนุษย์ใช้เบ้าหลอมทดสอบเงิน และใช้เตาถลุงทดสอบทองคำ

แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทดสอบจิตใจ

4 คนชั่วสนใจฟังวาจาชั่ว

คนโกหกใส่ใจฟังคำพูดมุ่งร้าย

5 ผู้ที่เย้ยหยันคนยากจนก็หมิ่นประมาทพระผู้สร้างของพวกเขา

ผู้ที่ดีใจเมื่อคนอื่นเผชิญภัยพิบัติจะไม่ลอยนวลพ้นโทษ

6 ลูกหลานเป็นมงกุฎของคนชรา

และพ่อแม่เป็นความภาคภูมิใจของลูกๆ

7 หากวาจาคมคายไม่เหมาะกับคนโฉดเขลา

คำโกหกยิ่งไม่เหมาะกับผู้นำสักเท่าใด!

8 สินบนเป็นแก้วสารพัดนึกสำหรับผู้ให้

ไม่ว่าจะหันไปหาใครเขาก็คิดว่าจะสำเร็จ

9 ผู้ที่ส่งเสริมความรักก็ลบความบาดหมาง

ผู้ที่ฟื้นฝอยหาตะเข็บก็ทำให้เพื่อนสนิทหมางใจกัน

10 ว่ากล่าวตักเตือนคนรู้จักคิดเพียงครั้งเดียว

ได้ผลกว่าเฆี่ยนหลังคนโง่ร้อยที

11 คนชั่วส่งเสริมให้คนกบฏต่อพระเจ้า

แต่ยมทูตที่ไร้ความปรานีจะถูกส่งไปสู้กับเขา

12 ให้ไปพบแม่หมีที่ถูกขโมยลูกไป

ยังดีกว่าไปพบคนโง่ในความโง่ของเขา

13 หากผู้ใดตอบแทนความดีด้วยความชั่ว

ความชั่วจะไม่พรากจากบ้านของเขา

14 เมื่อเริ่มต้นวิวาทก็เหมือนทำให้เขื่อนร้าว

ฉะนั้นจงหยุดโต้เถียงก่อนจะเกิดการวิวาท

15 การปล่อยคนผิดให้ลอยนวลและการลงโทษคนบริสุทธิ์

ทั้งสองอย่างนี้องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชัง

16 เงินในมือของคนโง่จะมีประโยชน์อะไร

เพราะถึงเขาซื้อสติปัญญาได้ แต่เขาก็ไม่มีปัญญาเรียนรู้มัน?

17 เพื่อนมีความรักความหวังดีให้ทุกเวลา

และพี่น้องก็เกิดมาเพื่อช่วยกันในยามทุกข์ยาก

18 คนสิ้นคิดจับมือวางมัดจำ

และค้ำประกันให้เพื่อนบ้าน

19 ผู้ที่รักการทะเลาะวิวาทก็รักบาป

ผู้ที่หยิ่งยโสก็หาความย่อยยับใส่ตัว

20 คนที่มีจิตใจคดโกงย่อมไม่เจริญ

คนที่ลิ้นตลบตะแลงจะตกที่นั่งลำบาก

21 น่าเศร้าที่มีลูกเป็นคนโฉดเขลา

พ่อของคนโง่ไร้สำนึกไม่มีความสุข

22 จิตใจที่เป็นสุขเป็นยาขนานเอก

แต่วิญญาณที่ร้าวรานทำให้ใจกายห่อเหี่ยว

23 คนชั่วแอบรับสินบน

เพื่อบิดเบือนความยุติธรรม

24 คนที่มีวิจารณญาณมีสติปัญญาอยู่ใกล้ตัว

แต่คนโง่กวาดตาหาไปสุดโลก

25 ลูกชายที่โฉดเขลาทำให้พ่อโศกเศร้า

และทำให้แม่ผู้ให้กำเนิดขมขื่น

26 หากการลงโทษคนบริสุทธิ์เป็นเรื่องไม่ดี

การโบยตีเจ้าหน้าที่ที่ซื่อสัตย์สุจริตจะแย่ยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด

27 ผู้ที่มีความรู้ก็ระวังปาก

ผู้ที่มีความเข้าใจก็ใจเย็น

28 เมื่อคนโง่ยั้งปากไว้ คนก็คิดว่าเขาฉลาด

ถ้าเขาสงบปากสงบคำไว้ก็ยังนับว่ารู้จักคิด

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/PRO/17-d2e5a9cf14b8fe2de6a1249744164cde.mp3?version_id=179—

1 คนไม่เอาเพื่อนทำตามอำเภอใจ

ต่อต้านหลักปฏิบัติที่ดีทุกอย่าง

2 คนโง่ไม่ชอบฟังคำชี้แนะ

แต่ชอบคุยฟุ้งเรื่องของตน

3 การดูหมิ่นมากับความชั่ว

และความอัปยศมากับความอับอาย

4 ถ้อยคำของคนเราเป็นเหมือนน้ำลึก

น้ำพุแห่งปัญญาเป็นสายน้ำเชี่ยวกราก

5 การเข้าข้างคนชั่วเป็นเรื่องไม่ดี

และการไม่ให้ความยุติธรรมแก่ผู้บริสุทธิ์ก็ไม่ดีเช่นกัน

6 ริมฝีปากของคนโง่ก่อให้เกิดการวิวาท

ปากของเขาเชิญชวนการโบยตี

7 ปากของคนโง่ทำให้ตนเองพินาศ

ริมฝีปากของเขาเป็นกับดักชีวิตของตน

8 ถ้อยคำซุบซิบนินทาเหมือนอาหารโอชะ

เข้าไปยังส่วนลึกที่สุดของคนเรา

9 คนอู้งาน

เป็นพี่น้องกับความพินาศ

10 พระนามพระยาห์เวห์เป็นป้อมปราการมั่นคง

คนชอบธรรมวิ่งไปหลบอย่างปลอดภัย

11 ทรัพย์สมบัติของคนรวยเป็นเมืองป้อมปราการของเขา

เขาคิดว่ามันเป็นกำแพงสูงที่ไม่มีใครข้ามได้

12 ใจของคนย่อมหยิ่งผยองก่อนที่เขาจะล้มลง

แต่ความถ่อมใจนำหน้าเกียรติยศ

13 คนที่ตอบก่อนฟัง

ก็โง่เขลาและขายหน้า

14 กำลังใจทำให้ยืนหยัดได้แม้ในยามเจ็บป่วย

แต่เมื่อใจแหลกสลายใครจะทนได้

15 ใจของคนฉลาดขวนขวายหาความรู้

และหูของปราชญ์เสาะหามัน

16 ของกำนัลเปิดช่องทางแก่ผู้ให้

มันนำเขามาอยู่ต่อหน้าคนใหญ่คนโต

17 ผู้ที่ให้การก่อนดูเหมือนเป็นฝ่ายถูก

จนกระทั่งอีกฝ่ายเข้ามาสอบทานเขา

18 การจับฉลากยุติข้อโต้แย้ง

และแยกคู่พิพาทออกจากกัน

19 การไกล่เกลี่ยพี่น้องที่บาดหมางกันยากยิ่งกว่าการยึดเมืองป้อมปราการ

ความขัดแย้งของพวกเขาจะขวางกั้นเจ้าเหมือนดาลที่ปิดประตูป้อมไว้

20 คนเราอิ่มท้องด้วยผลจากปาก

คนเราอิ่มด้วยผลิตผลจากริมฝีปาก

21 ลิ้นมีอำนาจชี้เป็นชี้ตาย

คนที่รักการพูดจะได้กินผลของมัน

22 ผู้ที่พบภรรยาก็พบของดี

และได้รับความโปรดปรานจากองค์พระผู้เป็นเจ้า

23 คนยากจนวอนขอความเมตตา

แต่คนมั่งมีตอบอย่างหยาบคาย

24 ผู้ที่มีเพื่อนกินจะถึงหายนะ

แต่ก็มีเพื่อนสนิทที่ใกล้ชิดยิ่งกว่าพี่น้อง

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/PRO/18-c63c35d2c872af06c6a366e974967fe2.mp3?version_id=179—

1 เป็นคนยากจนแต่ดำเนินชีวิตอย่างไร้ที่ติ

ดีกว่าเป็นคนพูดตลบตะแลง เพราะคนเช่นนี้เป็นคนโง่

2 หากความปรารถนาที่ปราศจากศีลธรรมความรู้นั้นไม่ดี

คนหุนหันพลันแล่นจะยิ่งเดินออกนอกลู่นอกทางไปไกลสักเท่าใด!

3 ความโง่ของคนทำลายชีวิตตนเอง

แต่ใจของเขากลับโกรธโทษองค์พระผู้เป็นเจ้า

4 ความมั่งคั่งชักนำให้มีเพื่อนฝูงมากมาย

แต่เพื่อนสนิทของคนจนก็ยังละทิ้งเขาไป

5 พยานเท็จจะไม่ลอยนวลพ้นโทษ

และคนโกหกจะไม่พ้นผิด

6 คนมากมายเอาใจผู้มีอำนาจ

และทุกคนจะเป็นเพื่อนกับคนใจกว้าง

7 หากญาติพี่น้องของคนจนเองยังเมินหน้าหนี

เพื่อนๆ ของเขาจะยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด!

ถึงแม้เขาตามอ้อนวอน

แต่ทุกคนก็หายหน้ากันไปหมด

8 ผู้ที่ได้สติปัญญาก็รักชีวิตของตนเอง

ผู้ที่รักความเข้าใจไม่ช้าก็เจริญรุ่งเรือง

9 พยานเท็จจะไม่พ้นโทษ

และคนโกหกจะต้องพินาศ

10 หากคนโง่ไม่เหมาะจะอยู่อย่างเลิศหรู

ทาสยิ่งไม่เหมาะจะปกครองเจ้านายมากกว่านั้นสักเท่าใด!

11 ความสุขุมรอบคอบจะทำให้คนเราอดทน

และเกียรติยศของเขาคือการให้อภัยความผิดของคนอื่น

12 พระพิโรธของกษัตริย์เป็นดั่งเสียงคำรามของราชสีห์

แต่ความโปรดปรานของพระองค์เหมือนน้ำค้างรดพืชพันธุ์ธัญญาหาร

13 ลูกโง่เขลาเป็นความหายนะแก่พ่อของตน

และภรรยาที่ชอบทะเลาะก็เหมือนหลังคารั่วที่มีน้ำหยดอยู่เสมอ

14 บ้านและทรัพย์สินเป็นมรดกจากพ่อแม่

ส่วนภรรยาที่สุขุมรอบคอบมาจากองค์พระผู้เป็นเจ้า

15 ความขี้เกียจทำให้หลับสนิท

และคนขี้เกียจต้องหิวโหย

16 ผู้ที่เชื่อฟังคำตักเตือนสั่งสอนก็ถนอมชีวิตของตนไว้

ผู้ที่ไม่ใส่ใจทางของตนจะต้องตาย

17 ผู้ที่เมตตาคนยากจนก็เท่ากับให้องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงยืม

และพระองค์จะทรงให้รางวัลตอบแทนสิ่งที่เขาทำ

18 จงอบรมบ่มนิสัยลูก เพราะสิ่งนี้ให้ความหวัง

อย่ารู้เห็นเป็นใจให้เขาต้องตาย

19 คนใจร้อนจะต้องรับโทษของตนเอง

ถ้าเจ้าจะช่วยเขา ก็ต้องช่วยกันอยู่ร่ำไป

20 จงฟังคำแนะนำและรับคำตักเตือน

เพื่อในที่สุดเจ้าจะได้เป็นหนึ่งในบรรดาคนฉลาด

21 ในใจของมนุษย์มีแผนงานมากมาย

แต่พระประสงค์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะสำเร็จ

22 สิ่งที่คนเราปรารถนาคือความรักอันยั่งยืน

และเป็นคนยากจนก็ดีกว่าเป็นคนโกหก

23 ความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้านำไปสู่ชีวิต

เขาจะอิ่มหนำและพักสงบปราศจากความทุกข์ร้อน

24 คนเกียจคร้านแช่มือคาอยู่ในชาม

ไม่ยอมแม้แต่จะหยิบอาหารใส่ปากตนเอง!

25 จงเฆี่ยนคนชอบเยาะเย้ย แล้วคนอ่อนต่อโลกจะเรียนรู้ความสุขุมรอบคอบ

จงเตือนคนที่มีวิจารณญาณและเขาจะเรียนรู้

26 ลูกที่ปล้นพ่อและขับไล่แม่

ก็เป็นลูกที่นำความอับอายขายหน้ามาให้

27 ลูกเอ๋ย ถ้าเจ้าเลิกฟังคำสั่งสอน

ก็จะหลงเตลิดจากถ้อยคำแห่งความรู้

28 พยานฉ้อฉลเย้ยหยันความยุติธรรม

และปากของคนชั่วกลืนความชั่วลงไป

29 โทษทัณฑ์เตรียมพร้อมแล้วสำหรับคนชอบเยาะเย้ย

และการโบยเตรียมพร้อมแล้วสำหรับหลังของคนโง่

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/PRO/19-c6b16c497498b0d6d17a669a5343d38f.mp3?version_id=179—

1 เหล้าทำให้คนปากพล่อย ของมึนเมาทำให้คนเอะอะโวยวาย

และผู้ใดยอมให้มันพาหลงเตลิดไปก็ไม่ฉลาด

2 พระพิโรธของกษัตริย์ทำให้คนหวาดผวาดั่งฟังเสียงคำรามของราชสีห์

การยั่วยุพระพิโรธของพระองค์เป็นการเอาชีวิตไปทิ้ง

3 หลีกเลี่ยงการทะเลาะเบาะแว้งถือเป็นเกียรติอย่างหนึ่ง

มีแต่คนโง่เท่านั้นที่ชอบหาเรื่อง

4 คนเกียจคร้านไม่ยอมไถหว่านเมื่อถึงฤดู

ดังนั้นเมื่อถึงเวลาเก็บเกี่ยวก็จะไม่มีอะไรกิน

5 ความคิดดีเหมือนน้ำที่อยู่ลึกในใจคน

แต่คนที่มีความเข้าใจก็ตักมันออกมาได้

6 คนมากมายอ้างว่าตนมีความรักมั่นคง

แต่ใครเล่าจะพบคนซื่อสัตย์?

7 คนชอบธรรมดำเนินชีวิตอย่างไร้ที่ติ

ลูกหลานของเขาย่อมได้รับพร

8 เมื่อกษัตริย์ประทับบนบัลลังก์พิพากษา

พระเนตรของพระองค์ทรงฝัดร่อนความชั่วทั้งปวงออก

9 ไม่มีใครกล่าวได้ว่า “ข้าพเจ้าได้รักษาใจของตนให้บริสุทธิ์

ข้าพเจ้าสะอาดปราศจากบาป”

10 ตราชั่งไม่เที่ยงกับเครื่องตวงไม่ได้ขนาด

องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชังทั้งคู่

11 แม้เด็กๆ เราก็มองออกได้จากการกระทำของเขา

ดังนั้นชีวิตของเขาบริสุทธิ์ถูกต้องจริงหรือ?

12 ทั้งหูที่ได้ยินและตาที่มองเห็น

องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสร้าง

13 อย่ารักการนอน มิฉะนั้นจะยากจน

จงเปิดตาแล้วจะมีอาหารเหลือเก็บ

14 คนซื้อมักจะพูดว่า “ของไม่ดีเลย! ของไม่ดีเลย!”

แต่พอได้ของแล้วก็ไปคุยอวด

15 ทองก็มี ทับทิมก็ดาษดื่น

แต่ริมฝีปากที่เผยความรู้เป็นอัญมณีที่หายาก

16 จงยึดเสื้อผ้าของผู้ที่ค้ำประกันให้แก่คนแปลกหน้า

ยึดไว้เป็นมัดจำเมื่อเขาค้ำประกันให้คนต่างถิ่น

17 อาหารที่โกงมาก็มีรสหวานแก่ผู้นั้น

แต่ลงเอยด้วยก้อนกรวดเต็มปาก

18 แผนการสำเร็จได้ด้วยคำปรึกษาหารือ

ดังนั้นการทำสงครามก็ต้องอาศัยคำแนะนำ

19 คำซุบซิบนินทาแพร่งพรายความลับ

ฉะนั้นอย่าไปยุ่งกับคนปากบอน

20 หากผู้ใดแช่งด่าพ่อแม่

ชีวิตของเขาจะดับมืด

21 มรดกที่โกยมาอย่างรวดเร็วในตอนแรก

จะไม่เป็นพระพรในบั้นปลาย

22 อย่าพูดว่า “ข้าจะแก้แค้นเจ้าสำหรับความผิดครั้งนี้!”

จงรอคอยองค์พระผู้เป็นเจ้าและพระองค์จะทรงแก้แค้นแทนเจ้า

23 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชังตาชั่งไม่เที่ยง

และไม่พอพระทัยเครื่องตวงไม่ได้ขนาด

24 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกำกับย่างก้าวของมนุษย์

แล้วมนุษย์คนใดเล่าจะเข้าใจวิถีทางของตนได้

25 อย่าวางกับดักตัวเองโดยหุนหันให้คำปฏิญาณว่าจะถวายสิ่งหนึ่งสิ่งใด

แล้วค่อยมาคิดได้เมื่อสาบานไปแล้ว

26 กษัตริย์ผู้ปรีชาสามารถทรงฝัดร่อนคนชั่วออกมา

และทรงขัดสีเขาด้วยล้อนวดข้าว

27 จิตวิญญาณของมนุษย์เป็นดวงประทีปขององค์พระผู้เป็นเจ้า

มันส่องให้เห็นส่วนลึกที่สุดของเขา

28 ความรักเมตตาและความซื่อสัตย์ปกป้องกษัตริย์ให้ปลอดภัย

และราชบัลลังก์มั่นคงได้โดยความรัก

29 ศักดิ์ศรีของคนหนุ่มคือพลังของเขา

แต่ความสง่างามของคนชราคือผมหงอก

30 บาดแผลและรอยเฆี่ยนขจัดความชั่วออกไป

การโบยก็ขัดเกลาส่วนลึกที่สุด

—https://api-cdn.youversionapi.com/audio-bible-youversionapi/26/32k/PRO/20-023493664fc9a70417e13784753c3dbc.mp3?version_id=179—